❤️‍🔥เรื่องที่4 #1 โดนพ่อแฟนของลูกสาวจับทำเมีย

1347 Words

“ผู้หญิงที่มีลูก3แล้ว กูขย้อนไม่ลงหรอก” โรมันปลดกระดุมแขนเสื้อเชิ้ตที่ถูกรีดจนเรียบกริบพับขึ้นไปถึงข้อศอก เปิดเผยท่อนแขนกำยำ และรอยสักตัวอักษรจีนสลับไขว้ไปมา มอบความรู้สึกชั่วร้ายแบบพวกอันธพาล ที่ถนัดการข่มขู่และใช้ความรุนแรง จอมเผด็จการ เมื่อบวกกับใบหน้าฟ้าประทานอันหล่อเหลา เขาก็กลายเป็นมาเฟียในชีวิตจริงที่สมบูรณ์แบบ ตุ้บ! หญิงหญิงที่ไม่ได้ตั้งใจแอบฟังโรมันคุยกับเพื่อนทางโทรศัพท์ ทำเสื้อทำงานที่เธอเป็นคนรีดให้เขาหลุดมือ ก่อนก้มเก็บด้วยมือที่สั่นเทิ้ม พลางนึกถึงบทจูบที่เร่าร้อนเมื่อเช้า คงเป็นแค่การหยอกล้อสินะ ทั้งหมดเลยที่ผู้ชายคนนี้ทำดีด้วย มันเป็นแค่การแสดงและเล่นตลกกับเธอ ลมเย็นวูบหนึ่ง พัดผ่านเรือนหน้าอันงดงาม ซึ่งกำลังเห่อร้อน มีหยาดหยดน้ำตาไหลออกมา “จะไปไหน?!” โรมันเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าแล้วสืบเท้าจากระเบียงเข้ามาในห้องตนเอง หญิงหญิงเม้มปาก ฝืนไม่ส่งเสียงสะอื้น “ฉันเอาเสื้อผ้าที่รีดไปเก็บ กับเตรียมเสื้อผ้าทำงานที่คุณโรมันจะใส่ในวันพรุ่งนี้เสร็จแล้วค่ะ” “อืม ขอบใจนะ...คุณสระผมให้ผมหน่อยได้ไหม” โรมันเอ่ยถามเสียงทุ้มนุ่มนวล “...” หญิงหญิงพลันสบตาเขาอย่างไม่เข้าใจ วินาทีต่อมาเธอเบิกตาโพลง เพราะเขาแสยะยิ้ม “ได้ยินสินะ?” “...” หญิงหญิงถดถอยหลังหวั่นๆ “ได้ยินก็ดีแล้ว” โรมันตรงไปคว้าท้ายทอยระหง บดจูบกลีบปากกระจับสีแดงเรื่อพร้อมต้อนร่างเล็กไปที่เตียง กดให้เธอนอนหงาย ส่วนเขาถาโถมอยู่ข้างบน “อืออ อย่าค่ะ อือ อุ๊ปส์ อ่ะ...อ่าา คุณโรมัน อึ่ก อื้ออ” หญิงหญิงทั้งผลักทั้งทุบอีกฝ่าย ซึ่งต่างจากจูบในตอนเช้าที่เธอยินยอมแต่โดยดี “อื้ออ...อ่ะ คุณโรมันหยุด” หญิงหญิงเบือนหน้าหนีปากหนา แล้วพลันอดไม่ไหวเอ่ยเสียงดัง “เลิกเล่นกับความรู้สึกของฉันเถอะค่ะ” เธอหอบนิดๆ มือขยุ้มเสื้อเชิ้ตจนเผลอทำกระดุมหลุดไปสามเม็ด มองเห็นแผงอกกำยำ มีเส้นขนดกดำ “ของสนุกฉันเลยนะนั่น” โรมันสอดแขนใต้ขาเรียวทั้งสอง หน้าหล่อโน้มขบเม้มสร้างรอยจ้ำเลือดไว้ที่ซอกคอขาวนวล ไล่ลงมาที่ไหปลาร้า “อึ่ก อื้ออ อย่าดูดมันนะคะคุณโรมัน” เธอถูกเขารั้งสายเดี่ยวและยกทรงจนเต้านมโผล่ออกมา มันเต่งตึง ทว่านุ่มนิ่มยามเมื่อบีบ และเด้งดึ๋งตอนโดนเขาตบเบาๆ หลายครั้งอย่างหยาบคาย “ยาหยีคะ จะไปสระผมให้ผมได้ยัง?” “...” หญิงหญิงอ่อนระทวย เมื่อได้ยินคำที่สามีไว้ใช้เรียกภรรยา จากปากของอีกฝ่าย เธอไม่น่าเลย ไม่น่าไปหลงรักสัตว์ร้ายตัวนี้เลย “ฉันไม่สนุกด้วยหรอกนะ” “ชอบฉันแล้วรึไง?” โรมันยกยิ้มมุมปาก ทั้งที่คนใต้ร่างกำลังปล่อยน้ำตาออกมาโดยไม่มีเสียง “ฉันไปทำไรให้คุณไม่พอใจคะ?” หญิงหญิงเกิดในครอบครัวยากจน เธอเรียนจบแค่มัธยมปลาย แถมพออายุครบ 18ปี พ่อแม่ก็บังคับให้แต่งงานกับผู้ชายแก่ที่มีฐานะคนหนึ่ง ตลอดระยะเวลาที่อยู่ด้วยกัน เธอตอบไม่ได้จริงๆ ว่ารักเขาไหม แต่ทำหน้าที่ของเมียอย่างดี เวลาที่มีหนุ่มๆ มาจีบ เธอไม่ใส่ใจ ตั้งหน้าตั้งตาเลี้ยงลูกๆ ทั้งสาม กระทั่งสามีแก่ตายจากไป แล้วเรื่องไม่คาดฝันก็บังเกิด เมื่อภรรยาที่จดทะเบียนถูกต้องตามกฎหมายมาร่วมงานขาวดำ เธอและครอบครัวไม่รู้เรื่องนี้จริงๆ ทว่าแค่มาร่วมงาน หญิงหญิงไม่มีปัญหาหรอก แต่ผู้หญิงคนนั้นยังเอาสมบัติทั้งหมดที่สามีทิ้งไว้ให้ไป จนเธอไม่เหลือแม้แต่บาทเดียว ‘สบายมามากพอแล้ว ต่อไปนี้ ก็ชดใช้กรรมซะเถอะ’ ประโยคนี้ จากปากเมียหลวง หญิงหญิงจำได้ขึ้นใจ ทั้งที่เธอไม่ได้อยากแต่งงาน หลังสามีตาย เธอก็พบเจอกับความลำบากหลายรูปแบบ เมื่อลูกสาวคนโตสอบติดมหา'ลัยที่กรุงเทพฯ บวกกับลูกๆ อีกสองคนไม่ติดเธอแล้ว เธอเลยมาอยู่กรุงเทพฯกับลูกสาว และเปิดร้านซักรีดเล็กๆ ส่วนสาเหตุที่ทำให้เธอกับโรมันได้เจอกัน เพราะลูกสาวของเธอมันหน้าตาดี จึงไปถูกตาต้องใจลูกชายเพียงคนเดียวของโรมันเข้า แต่คนที่ไม่เจียมตัวน่ะ...คือเธอ มีลูกแล้วยังจะหวังสูงให้เขามาชอบ! “ฉันไม่มีเวลามาสระผมให้คุณหรอก ฉันจะกลับบ้านไปหาลูกสาวแล้ว” หญิงหญิงเห็นอีกคนไม่ตอบ ก็ไม่อยากจะทนอยู่ที่บ้านหลังนี้อีก “แต่ก็ทำให้ผมได้ใช่ไหม” “ขอโทษด้วยค่ะ...ฉันไม่ได้เปิดร้านสระผม เชิญคุณไปเรียกคนอื่นมาบริการให้ดีกว่าค่ะ” “ฮึฮึ!” โรมันขำในลำคอ เขารวบแขนเล็กสองข้างไว้เหนือศีรษะ จาบจ้วงปลายยอดถักซ้ำๆ ปิดท้ายด้วยดูดปากสวย .. . “ไอริน ให้แม่ไปส่งดีกว่ามั้งลูก” “ไม่เป็นไรค่ะแม่ พี่โคล์จะมารับหนูแล้ว” ไอรินตอบแม่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม เธอกับลูกของโรมันคบกันได้เกือบปีแล้ว แต่ตอนนี้แม่อย่างเธอกลับอยากให้ทั้งสองเลิกกัน ซึ่งบ้าชะมัด เพราะความผิดหวังของตัวเองงั้นเหรอ? “...บอกไคล์ขับรถดีๆ นะลูก” หญิงหญิงตอบกลับไปอย่างที่เคยทำ ทว่าวันนี้เธอพูดหนึบช้า “แม่ไม่สบายรึเปล่าเนี่ย ทำไมดูเหนื่อยๆ” ไอรินเห็นหญิงหญิงมีท่าทีแปลกไปจึงถาม “เปล่าจ้ะ” หญิงหญิงตอบกลับ เป็นเวลาเดียวกับที่ไคล์ขับรถมาจอดหน้าบ้าน ไคล์ยกมือไหว้เมื่อเห็นเธอเดินออกไปส่งลูกหน้าประตูรั้วที่สูงแค่เอว หญิงหญิงยิ้มรับ แล้วบอกไคล์ให้ขับรถดีๆ ด้วยความเป็นห่วงตามประสาคนเป็นแม่ จากนั้นเธอก็เริ่มเปิดร้าน ทำเลที่ตั้งร้านของเธอถือว่าดีใช้ได้ เพราะท้ายซอยเต็มไปด้วยบ้านหลังโตๆ คนมีเงินเหล่านั้นไม่มีเวลามาจัดการเรื่องนี้เองหรอก เพราะฉะนั้นเสื้อผ้าราคาแพงลิบจึงมาอยู่ในร้านของเธอ รอให้ไปซักไปรีด เมื่อแยกผ้าไปปั่นเสร็จ เธอก็นำเสื้อผ้าที่รีดแล้ว ไปส่งให้ลูกค้า ลูกสาวพ่อค้าแม่ค้าตลาดนัดอย่างเธอ แค่นำตะกร้าผ้าขึ้นมอเตอร์ไซค์แล้วขี่ไปส่ง สบายมาก พอขับไปครึ่งทางหญิงหญิงก็ได้แต่ภาวนาว่าฝนอย่าตกเลยนะเนื่องจากจู่ๆ ท้องฟ้าก็มืดครึ้ม ลมโหมกระหน่ำ เธอจึงรีบบิดไปบ้านลูกค้าประจำ ฝ่ายนั้นบอกเธอว่าถ้าถึงแล้วก็เข้ามาได้เลย เมื่อถึงที่หมาย หญิงหญิงจึงไม่เกรงใจ จอดรถไว้หน้าบ้านเดี่ยวหนึ่งชั้น ยกตะกร้าผ้าแล้วแทรกตัวผ่านประตูที่เปิดแง้มไว้ เข้าไปในตัวบ้าน ขณะจะเอ่ยปากก็ต้องชะงักกับภาพเบื้องหน้า สาวสวยวัยเดียวกันกับลูกสาวของเธอ ขยับโยกเป็นจังหวะบนตักแกร่ง “อื้ออ...อ่าา...อ่ะ อ๊าย ขะ เข้ามาในบ้านฉันได้ไงยะ” สาวน้อยโวยวายลั่น พร้อมดึงกระโปรงนักศึกษาลงปิดท่อนล่างที่กำลังกลืนกินดุ้นยักษ์ “...” หญิงหญิงกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ “ขอโทษค่ะ” เธอรีบหมุนตัวกลับทันที เพราะคิดไม่ถึงจริงๆ ว่าคนที่สาวคนนั้นกำลังร่อนจะเป็นโรมัน ซึ่งเธอไม่ได้โกรธเลยสักนิด แค่น้อยใจ หรือเปล่านะ...เสียใจ...ที่ผู้หญิงคนนั้นไม่ใช่เธอ...หญิงหญิงรีบสลัดความคิดนี้ออกจากหัว เพราะรู้สึกร้อนผ่าวที่ตา เธอกดส่งข้อความไปบอกลูกค้าประจำ ซึ่งเป็นน้าของเด็กคนนั้นว่า เอาเสื้อผ้ามาส่งให้แล้วนะคะ ขอบคุณค่ะ ☺️

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more