8.30 น.
เลล่าหาวหวอดใหญ่แม้ว่าเพิ่งตื่นแขนเรียวเอื้อมมือออกจากผ้านวมคว้ากรอบรูปบนโต๊ะมา ทว่าเมื่อเห็นบุคคลในรูปดวงตาพลันเบิกโพลง
เพราะลืมไปสนิทว่าห้องที่เธอนอนอยู่ตอนนี้ไม่ใช่ห้องของเธอ แต่เป็นห้องพ่อบุญธรรม
ภาพในกรอบรูปจึงไม่ใช่ภาพแม่ แต่เป็นภาพของเบเนดิกในวัยเยาว์ ซึ่งเธอพึงรู้ว่าเบเนดิกเคยเป็นนักแข่งฟอร์มูลาวัน
ตัดความเลวที่เขาทำกับเธอเมื่อคืน เบเนดิกตอนหนุ่มหล่อมาก และเมื่อใส่ชุดนักแข่งรถ พร้อมถือถ้วยรางวัล ทำให้เขาดูหล่อโคตรๆ
ส่วนปัจจุบันความหล่อก็ไม่ได้ลดน้อยลงเลย แต่ดูภูมิฐานเหมือนมาเฟียสุดเถื่อนในหนัง
หรือไม่ก็ทหารอเมริกันจะว่าไปแฝงไปด้วยความชั่วร้ายแบบหัวหน้ากองโจร เพราะหนวดที่เริ่มยาว และผมปรกหน้าที่ดูเซอร์ๆ
เอาเป็นว่า เบเนดิก เป็นลูกรักพระเจ้า
“ถ้าดูจนพอใจแล้วก็ออกไปซะ”
“หนูไม่อยากอยู่ในนี้หรอกค่ะ”
เลล่าวางรูปลงที่เดิม เช้าๆ การได้เห็นหน้าแม่บุญธรรม ทำให้มีแรงสู้กับว
