Chapter 1
1839 Words
Chapter 1
NAKANGITI AKONG bumangon sa kama habang nakatingin sa bintana ng kwarto ko. Ang ganda ng panahon.
Nag-inat muna ako ng katawan saka ko kinuha ang cellphone ko na nasa bedside table. Binuksan ko 'to at binasa ko ang message ni Clint. Ang boyfriend kong varsity player sa school namin.
Nagtipa ako ng message saka ko 'yun sinend sakanya. Agad akong dumeritso sa banyo para maka ligo na din. Monday kasi ngayon kaya may pasok ako sa school.
Hinubad ko lahat ng saplot sa aking katawan saka pumailalim sa shower. Nagsasabon ako sa aking katawan habang iniisip ang mga gagawin ko mamaya sa school.
Mabilis kong tinapos ang pagligo ko saka lumabas ng banyo. Lumapit ako sa closet saka kinuha ang school uniform ko. Maikling palda 'to at white longsleeve ang pang itaas. Inayos ko na din ang ribbon na nasa kwelyuhan ko saka ako nag blow dry ng buhok ko. Naglagay lang ako ng liptint sa magkabilaang pisngi ko pati narin sa aking labi. Nilugay ko lang ang mahaba kong buhok saka nilagyan ng cute na clip sa gilid para hindi matakluban ang mukha ko ng kunting bangs.
Nang matapos ako ay agad kong pinulot ang bag ko saka ako lumabas ng kwarto. Nasa hagdan palang ako ng marinig ko ang boses nila mama Isabel.
Simula ng maulila ako n'ong 14 years old ako ay kinupkop ako ng pamilyang Salazar. Gusto nga sana nilang baguhin ang apelyedong gamit ko, ngunit hindi ako pumayag. Kaya hanggang ngayon ay Herrah Ortega parin ako.
Agad kong tinunggo ang kusina para makapag almusal muna ako bago pumunta ng school. Baka kasi wala akong maisagot sa quiz namin mamaya dahil sa walang laman ang tyan ko.
Palapit ako ng palapit sa kusina hanggang sa malinaw ko ng naririnig ang usapan nila. Mukang nandito din yata si kuya Reagan.
Pumasok agad ako sa kusina habang may ngiti sa labi. "Good morning po." Masaya kong bati sakanila ngunit natulos ako ng makita ko ang taong hindi ko inaasahan.
Napahinto naman silang lahat nang marinig nila ang boses ko. Unti-unting nawala ang ngiti ko nang makita ang lalaking nakaupo malapit sa pwesto ko kapag kumakain ako.
Bigla akong kinabahan nang magka salubong ang tingin naming dalawa. Bakit siya nandito? Naitanong ko nalang sa aking sarili.
Hindi ko tuloy alam kung lalapit ba ako o aalis nalang at papasok ng school na walang laman ang tyan.
"Anak, halika na!" Tawag sa 'kin ni mama Isabel.
Tumango naman ako habang naka yukong naglakad sa pwesto ko na katabi ni kuya Zacreus. Nararamdaman ko pa ang titig niya sa 'kin kaya naiilang ako.
Hinugot ko ang upuan saka ako umupo. Inayos ko pa ang palda kong maikli saka ako nagsimulang sumandok ng kanin.
Nagsimula ulit silang mag-usap kaya hindi nalang ako nagsalita.
"Buti naman anak at bumalik ka na." Naka ngiting sabi ni mama Isabel kay kuya Zacreus.
Hindi ko tuloy malunok-lunok ang kinain ko dahil sa kinakabahan talaga ako. Natatakot kasi ako kay kuya Zacreus, ayaw niya kasi sa 'kin. Hindi ko makalimutan ang nangyari five years ago. Galit na galit siya ng malaman niyang aampunin ako ng mama niya dahilan para maglayas siya.
"Kumain ka ng madami bago ka pumasok sa school, Herrah." Naka ngiting sabi sa 'kin ni kuya Reagan.
Ngumiti naman ako sakanya saka ako kumain ulit. Narinig ko pa ang pagtikhim ni kuya Zacreus sa tabi ko. Hindi nalang ako lumingon sa gawi niya at baka nasamid lang siya. Narinig ko pa ang mahinang tawa ni kuya Reagan.
Nang matapos ako kumain ay agad ako uminom ng tubig. "Tapos ka naba hija?" Tanong sa 'kin ni mama Isabel. Tumango naman ako saka ngumiti kay mama. "Opo mama, alis na po ako. Baka po kasi malate ako sa klase." Magalang kong sagot kay mama kaya tumango siya.
"Ihatid mo siya, Reagan. Wala si mang Lando dahil pina-ayos niya ang isa nating kotse sa talyer." Utos ni mama kay kuya Reagan.
"Ahm.. may meeting pa ako. Ikaw nalang kuya Zacreus maghatid kay Herrah." Naka ngising sabi ni kuya Reagan.
Napakagat ako ng ibabang labi ko dahil kinakabahan ako. Tumingin pa ako sa gawi ni kuya Zacreus na naka tingin din pala sa 'kin.
Tumayo siya sa kinauupuan niya at naka pamulsang naglakad. "Let's go!" Sabi niya nang madaanan niya ako.
Tumingin muna ako kina mama at kuya Reagan saka ngumiting nag paalam at sumunod kay kuya Zacreus. Kinakabahan akong naglalakad at tinungo ang pinto. Paano kung awayin na naman niya ako. Hayst. Ano ba yan! Nakakatakot talaga si kuya Zacreus. Paanong hindi ako matatakot eh, mukha niya palang laging galit, napaka seryoso pa nito.
Matagal ko narin palang hindi siya nakita. Last kasi 'yung inaway niya ako do'n sa kwarto ko at pilit na pinapalayas sa bahay nila.
Mas lalong naging gwapo si kuya Zacreus. Bumagay ang suot niyang navy blue na suit sa kanyang katawan. Mas lumapad pa ang balikat niya at halatang batak na batak ito sa gym dahil bumabakat ang muscle sa suot niya. Matangkad din 'tong lalaki, siguro magkasing height sila ni kuya Reagan.
Paglabas ko ng bahay ay nakita ko agad si kuya Zacreus na naka sandal sa kanyang kotse habang naka suot ng sunglass. Tumingin pa siya sa 'kin kaya agad akong napayuko.
Narinig ko nalang ang pagbukas ng pintuan ng kotse. "Hop in. Baka malate ka pa sa klase mo." Ani nito sa baritonong boses.
Agad naman ako naglakad patungo sa naka bukas na pintuan ng kotse. Naamoy ko pa ang mamahalin niyang pabango ng madaanan ko siya.
Inayos ko ang maikling palda ko nang makapasok ako sa loob ng kotse saka ko ikinabit ang seatbelt. Isinara naman ni kuya Zacreus ang pinto ng kotse saka 'to naglakad patungo sa driver seat.
Nanlalamig ang kamay ko dahil natatakot talaga ako sakanya.
Kagat ko ang aking ibabang labi habang nakatanaw sa labas ng bintana. Hindi ako lumingon kay kuya Zacreus na binubuhay ang makina ng sasakyan at agad 'to pinausad.
"f**k!" Mura niya. Hindi ko tuloy alam kung ako ba ang minumura niya. Basta hindi talaga ako lumilingon sa gawi niya, bahala na kung ma stiff neck ako.
"Ganyan ba talaga ang skirt ng school niyo?" Bigla niyang tanong sa 'kin.
Hindi parin ako lumingon sakanya. Bigla namang huminto ang kotse kaya tumingin ako sa harap ng sasakyan.
"Answer me, little girl." Tanong niya sa galit na boses.
Agad akong lumingon kay kuya Zacreus na naka kunot ang nuo habang magkasalubong ang kilay. Napalunok naman ako ng ilang beses bago sumagot. "Ahm.. ganito po talaga uniform namin kuya Zac." Sagot ko sa mahinang boses.
Bumaba naman ang tingin niya sa palda ko. Naka ilang lunok pa 'to bago pumikit. Hindi ko tuloy alam kung anong nangyayari sakanya.
Bumukas ang mga mata niya saka tinanggal ang suit niya. Naguguluhan naman akong tumingin kay kuya Zac at nakasunod lang ang mga mata ko sa ginagawa niya.
Nang mahubad niya ang coat niya ay agad niya 'tong ipinatong sa legs ko. Inayos pa niya 'to na parang tinatago ang legs ko. Hindi tuloy ako nakapag salita sa ginawa niya.
Agad naman niyang pina-usad ulit ang kotse at hindi na siya nagsalita kaya hindi narin ako nagsalita pa. Tumingin nalang ako sa bintana ulit para mawala ang kabang nararamdaman ko.
Hanggang sa makarating kami sa harap ng university tahimik parin kaming dalawa. Tinanggal ko ang seat belt at tinanggal ko din ang suit ni kuya Zacreus na naka patong sa legs ko saka ko 'to inabot sakanya. "Thank you po, kuya Zac. Papasok na po ako." Sabi ko sabay bukas ng pintuan ng kotse.
"Susunduin kita mamaya." Seryoso niyang sabi.
Napahinto naman ako sa paghakbang ng marinig ko 'yun. Agad akong lumingon kay kuya Zac na walang emosyon ang mukha habang nakatingin sa 'kin. "Ahm.. wag na po, kuya. Susunduin naman po ako ni mang Lando mamaya." Magalang kong sagot.
"I will pick you up. Go to your class now, you might be late." Sabi niya.
Lumabas nalang ako ng kotse saka ko isinara ang pinto. Hindi naman agad umalis ang kotse na ikinapagtataka ko.
"Herrah.." Agad ako napalingon ng may tumawag sa 'kin. Nakangiti akong kumaway kay Clint saka naglakad palapit sakanya.
"Good morning, babe." Bati niya sa 'kin sabay abot ng isang rose. Nakangiti naman akong tinanggap ang bigay niya sa 'kin. "Thank you!"
Napalingon ako sa kotse ni kuya Zacreus ng mabilis niyang pinaharurot ang kanyang kotse.
"Halika na. Hatid na kita sa first class mo." Aya sa 'kin ni Clint. Tumango nalang ako at magkahawak kamay pumasok ng gate.
MAINIT ANG ULO KO habang naglalakad ako pupasok ng barn ni Reagan. Nakita ko pa ang kapatid ko na may kahalikang babae habang naka patong 'to sakanya.
Agad akong tumikhim dahilan para matigil ang magaling kong kapatid sa ginagawa niya.
"Ohh.. wrong timing ka naman brother." Sabi niya sa 'kin.
Mabilis naman nag iwas ng tingin ang babae habang tinatago ang naka labas niyang dibdib dahil sa nilalamas 'yun kanina ni Reagan. As if naman titigasan ako kung makita ko katawan niya.
Agad akong napasalampak ng upo habang kinuha ang bote ng alak. Pumasok sa isipan ko ang lalaking kasabay ni Herrah kanina. Alam kung bata 'to pero gusto ko siyang patayin.
"Maaga pa para maglasing kuya. Hindi ka ba papasok sa company mo?" Tanong sa 'kin ng kapatid ko.
"My company will run even without me." Walang buhay kong sagot kay Reagan.
"So, bakit ganyan hitsura mo? Ano na naman drama mo sa buhay?" Sarkastimong tanong ng kapatid ko.
"Anong pangalan ng nobyo ni Herrah?" Tanong ko kay Reagan. Napatigil naman siya saka tumingin sa 'kin.
"Wag mo sabihing papatayin mo?" Tanong niya habang nanlaki pa ang mga mata niya.
"Why not?" Walang emosyon kong sabi.
"Pwede ba kuya, wag ka ngang pumatol sa bata." Sabi niya sa 'kin. Agad ko naman siyang pinukol ng masamang tingin. Sumusuko naman 'tong nagtaas ng dalawang kamay.
"By the way, nakuha ko na ang inutos mo sa 'kin n'ong isang araw." Sabi niya sabay abot sa 'kin ng tatlong pakite.
"Sabi sa 'kin ni Kier effective daw 'yan. Hindi naman daw yan drugs para lang daw mawawala sa sarili ang makakainum niyan. May malay parin pero 'yun nga, dahil sa drugs. Mainit daw sa pakiramdam kaya asahan mong gaganahan ang makakainom." Mahabang sabi ni Reagan.
Tinignan ko naman ang pakite habang itinataas 'to. "Masyadong mahal 'yan kuya, kaya bayaran mo ko."
Agad nalukot ang mukha ko ng marinig ko 'yun. "Bakit magkano ba 'to?"
"5 million sa isang pakite lang. Kaya bayaran mo ko." Sabi niya sabay lahad ng kamay niya sa harap ko.
"What the! 5 million sa isang pakite lang? Paano kung hindi 'to effective?" Sigaw ko sakanya.
"Kuya, galing 'yan sa red market na pagmamay-ari ng organization sabi ni Kier. Kaya talagang effective daw yan." Saad ni Reagan sa 'kin.
"Fine. I'll wire my payment in your bank account." Sumusuko kong sagot sa kapatid ko.
Nag thumbs up naman si Reagan sabay inom ng alak niya. Tinitigan ko naman ang hawak kung pakite habang may ngiti sa aking labi.
- Writer
