KINAGABIHAN ay isang candle light dinner ang nakagayak sa amin sa itaas na bahagi ng Kubo. Mula doon ay kay lamig ng hangin na dumadampi sa balat ko, ngunit hindi ko makuhang lamigin knowing na nasa tabi ko lang si Reagan. Ang kaalamang kailanman ay hindi na kami maghihiwalay ay sobrang sarap sa pakiramdam. Hanggang ngayon ay parang nakalutang pa rin ang pakiramdam ko. Hindi pa rin ako makapaniwala na totohanang nangyayari ang lahat.
Sa kinaroroonan namin ay tanaw ang buong kalungsuran na napapalibutan ng ga-butil na mga ilaw. Sobrang romantic na kahit sa hinagap ay hindi pumasok sa isip ko na may isang lalaking mag-aalay sa akin nito pagdating ng araw. Bagaman nangangarap din naman ako ng mala-fairytale na lovestory, ang lahat naman ng iyon ay hindi ko inaasahang mangyayari. To the poin
