SA TERRACE sa labas ng bahay ko nadatnan si Reagan. Nakahiga ito sa upuang tabla roon at sa tingin ko ay tulog na tulog. Ang kamay nitong may hawak na basyo ng alak ay nakalawit sa tiles na sahig. Parang kinurot ang puso ko dahil sa eksenang iyon. Bigla akong na-guilty at nagsisi na nakinig ako kay Stella. Isa pa, ni wala man lang namang binanggit si Stella na may pruweba ito sa lahat ng pinagsasasabi at mga paninira kay Reagan.
Nanaig ang puso ko kaya marahan akong humakbang para makalapit dito at iniupo ko ang sarili sa gilid ng kinahihigaan nitong upuan. Ang mga kamay ko'y tila may mga isip na marahang humahaplos ngayon sa mukha ng binata.
"Hmmm…" Ungol nito pagkuwa'y idinilat ang mga mata. "Luna?"
"Sorry, ha?" Natigilan ito saka maya-maya ay nakangiting napaupo. Magulong-magulo an
