Chapter 2

1298 Words
( Ashley Fernandez ) Natapos ang buong araw ko na walang ibang iniisip, kung hindi ang problema nang company. Hindi ko malaman kung paano so-solusyunan itong nangyayari ngayon. Habang ng aayos ako ng mga gamit ko sa officena ay bigla na lang tumunog, Ang aking cellphone,Tinitigan ko ito na may pagtataka sa aking isipan, habang nakatingin lang ako dito ay agad din ito huminto sa kanyang pagtunog. Nang matapos na ako sa pag-aayos ng aking offcena ay agad na rin ako lumabas at nagtungo sa elevator. Habang naghihintay ako na bumukas, ang pintuan ay may bigla na lang ako naramdaman sa aking likuran, Kung kaya ay agad ako napalingon dito. Pagtingin ko sa aking likuran ay ganon na lang ang aking pagkairita sa tao na nasa aking likuran, Kung kaya ay agad ko inilingon sa ibang direction, ang aking mga mata, Nang bumukas ang pintuan ng elevator ay agad ako pumasok sa loob nito at ganon din, ang tao na nakasabay ko kaninang umaga. Simula kanina ay nagkasunod sunod, ang naging problema namin ng makasabay ko itong taong ito. Habang nasa loob kami ng elevator ay tahimik lang ako na naghihintay na magbukas, Ang pintuan nitong elevator, Ngunit kahit ano palang gawin ko na pananahimik sa Isang tabi ay ito na mismo, ang unang gumawa ng paraan para kausapin ako. “You look in a bad mood now.” Habang nakatalikod Ako rito ay Inirapan ko ito, nang hindi nito nakikita. “Is it still because of what happened this morning. So you’re not talking to me? Nang dahil sa sinabi nito, ay agad ako humarap dito at tinaasan ko ito ng aking kilay. “hey man first of all, I don’t know you. So I’m not talking to you. Kung hindi dahil sayo, hindi ako mamalasin sa buong araw ko sa trabaho. “Wow.” Okay ka rin miss sinisi mo pa sakin, kung bakit ka minalas buong araw. “Okay miss I’m Luke Flores, siguro Naman Hindi mo tatangihan ang pagpapakilala ko sayo. Matapos magsalita Ito ay agad na ako tumalikod dito, at lumabas na sa loob Ng elevator, Habang ang lalaki na nagpakilala sakin na si Luke Flores ay Iniwan kong nakatayo at nakatingin lang sakin. Habang nagmamaneho ako papauwi ay isang sasakyan, ang aking napansin mula sa kaliwa ng aking sasakyan. Pagka tingin ko dito ay walang iba, Kung Hindi Ang sasakyan ni dad Mula sa aking sasakyan ay nakita ko, si dad sa loob nang kanyang sasakyan, at habang may kausap itong lalaki sa kanyang passenger seat. Agad ko kinuha ang aking cellphone at hinanap ko, ang number ni dad sa aking contacts at agad ko naman ikinabit, ang aking Bluetooth sa aking tinga para ma dial ko Ito. Habang nag-riring ang aking cellphone ay tinitigan ko lang si dad, maya-maya lang ay nakita ko, ang stop light na nag red Ito, Kung Kaya inihinto ko ang aking sasakyan, habang hinihintay ko sagutin ni dad, ang aking tawag ay nakita ko, Ito na tinitigan lang nito, ang kanyang cellphone. Agad ako na pa kunot ng aking nuo ng Makita ko na pinatayan lang ako ni dad ng cellphone. Isang busina ang aking narinig mula sa likuran ng aking sasakyan, Nang marinig ko yun ay agad ko pinatakbo, ang aking sasakyan at nagmadali na ako mag drive papauwi, Ilang minuto rin nang makaratingin ako SA bahay. Paglabas ko sa aking sasakyan ay agad ko napansin, Ang sasakyan ni dad na nakaparada sa labas Ng bahay. Nang makit ko ito ay nagmadali ako makapasok sa loob ng bahay, pagpasok ko sa loob ay nakita ko si dad na kausap si mom, tatawagin ko na sana ang mga Ito ng bigla na lang nagsalita si dad. “Benilda alam ko na mali ang gagawin ko, pero Ito ang mas makakabuti sa atin. “Pero Alberto alam mo na tutol ako sa ganyan. “alam ko yun Benilda pero Ito Lang ang tamang paraan para, Hindi mawala ang company na matagal na natin inilagaan. Nang dahil sa pinag uusapan nila dad ay agad na ako nagsalita. “Dad, Mom..” Tawag ko sa mga Ito at mabilis na lumapis ako sa mga Ito. “Dad, nasabi mo na ba Kay mom.? Tumingin si dad kay mom at muling tumingin sakin. “Yes nasabi ko na sa mom mo.. Lumapit ako kay mom at niyakap ko Ito ng mahigpit. “Mom, don’t worry mom, me and dad will make a way for the company not to be gone. Nang sabihin ko yun dito ay tumingin si mom kay dad, na parang may nais itong sabihin sakin, Ngunit napansin ko na para bang may itinatago sila sakin. Habang nakatingin ako sakanila ay bigla ko naalala, yung nakita ko kanina lang bago pa ako makarating dito sa bahy, kung kaya agad ko ito tinanong. “Dad sino yung kasama mo sa loob ng sasakyan mo kanina? Biglang napatingin si Dad sakin, nang tanungin ko Ito tungkol doon. “Ah, Yun ba si Mister Villanueva..” “Siya ba yung kinausap nyo dad.? Kung Kaya nagpaalam ka sakin kanina. “Oo Ashley siya nga yung kinausap ko kanina. “kung ganon dad, ano Naman ang napag usapan nyo dalawa..? “Ah Wag mo na Lang muna alalahanin Yun hija. Muling nagkatingin sila mom at dad at sa pagkakataon na iyon ay nagtanong na ako sakanila. “Dad, Mom.. May problema ba.? “Ah Wala Naman hija, Siguro mas maganda magpahinga ka na muna at tatawagin ka na lang ni manang, pag nakahanda na ang lamesa. Tinitigan ko si dad na para bang may itinatago, ang mga Ito sakin, Nang mapanis nito na hindi parin ako umaalis sa aking kinatatayuan ay lumapit na Ito sakin, at inakbayan ako nito. Patungo sa may hagdan ng bahay. “Sige na hija magpahinga ka na.” Nang dahil sa ginawa ni dad ay wala na akong nagawa, kung hindi sumunod na Lang dito. Agad ako nagtungo sa second floor ng aming bahay at nagtungo na ako sa aking kuwarto, Habang nagpapahinga ay agad ko kinuha, ang aking laptop para humanap ng magandang movie sa Netflix, isang Korea Drama ang aking napansin, Kung kaya ay agad-agad ko pinindot ang play. Nang nasa kalagitnaan na ako ng aking panunuod ay siyang pagkatok ng kung sino Ang nasa labas ng aking pintuan. Nagmamadali ako tumayo sakin kama at inayos ko, Ang aking sarili at sabay na binoksan Ang pintuan ng Aking kuwarto, Pagbukas ko rito ay agad ko Nakita si manang bell na nakangiti sa aking harapan. “hija oras na para kumain..” Sabi nito sa’kin. Ngumiti Ako rito at sinabihan ko ito na Mauna na ito at susunod na lang ako sakanya. Pagka alis nito sa Aking harapan ay agad ko isinara, Ang aking laptop at nagmadali na ako bumaba sa may kusina, Nang makarating ako sa kusina ay agad ko nakita si mom at si dad, habang sila manang bell Naman ay busy sa kanilang ginagawa, Lumapit ako sa mga ito at tinitigan ko, Ang mga ulam na nakalagay sa lamisa. Pagka kita ko sa mga ulam ay agad ako natakam sa mga nakahain. Mabilis ako umupo sa harapan nang lamesa at kinuha ko, ang Isang ulam na nakalagay sa ibabaw, habang nagsasandok ako ng ulam ay pansin ko, ang mga mata na nakatingin sa’kin. “Mom, Dad, may problema po ba.? “Wala naman hija, Mukhang gutom na gutom ka.? “Sorry Dad, hindi kasi ako makapag pokus sa work kanina at nakalimutan ko na rin kumain sa office. Matapos ko sabihin Yun kila Mom at Dad ay hindi na rin, Nagtanong pa muli Ang mga ito sa’kin Nang matapos na kami kumain ay umalis na sila Mom and Dad, samantala Ako ay tinulungan ko sila manang bell na magligpit ng mga kinainan namin.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD