“สวัสดีค่ะท่านประทาน,คุณเรวัตร”
“คุณเบญฤดีนั่งก่อนสิครับ”
“ไม่ต้อง! รีบพูดให้จบแล้วกลับไปทำงานซะ”
“ครับ!”
“...”
เจ้าตัวกำลังจะหย่อนก้นนั่งตามคำเชิญแต่ก็ต้องกระเด้งตัวขึ้นเมื่อได้ยิน
เจ้านายหน้านิ่งก้มหน้าอ่านและเซ็นเอกสารโดนไม่ได้มองหน้าพนักงานในบริษัทแม้แต่วินาทีเดียว
เรวัตรส่งกรงพลาสติกที่ภายในบรรจุแมวไร้ขนนอนขดตัวไม่มองหน้าคนมาใหม่ด้วยเช่นกัน
“คุณสะอาด”
เหมี้ยวว
มันตอบรับแต่ก็ยังไม่หันมามอง เบญฤดีรับกรงมาวางกับพื้นแล้วเปิดประตูออก ล้วงมือเข้าไปสัมผัสหนังย่นๆ จนโดนดีเข้าหนึ่งทีเป็นการเตือน
งับ!!
เขี้ยวแหลมคมกัดเข้าที่หลังมือของโบว์
ตามสัญชาตญาณก็ต้องสะดุ้งบ้างแหละแต่เธอก็ยังใจกล้าลูบศีรษะของแมวไร้ขนต่อไป
เจ้าสะอาดจำกลิ่นเธอได้และไม่ช้ามันก็เดินออกจากกรงมาคลอเคลีย
“หึ! กวนตีนชะมัด” น้ำเสียงไม่พอใจกับสายตาขุ่นเคืองจ้องมองทั้งคนทั้งแมว
กับเจ้าของแท้ๆ แค่เดินเฉียดมันยังขู่จะ
