ฮ ฮัดชิ้ววว...
ช่วงเช้าในวันต่อมา กิจวัตรเดิมๆ ที่คุณแม่ยังสาวต้องไปส่งลูกน้อยที่เนอสเซอรี่พี่สาวของจัส
และวันหยุดสุดสัปดาห์นี้โบว์จะย้ายของออกจากอพาร์ทเม้นท์จัสเพื่อกลับมายังคอนโดตัวเองเสียที จะได้ไม่ต้องเสียเงินซ้ำซ้อน
อีกครั้งที่กระเป๋าใบใหญ่ถูกหอบหิ้วอย่างทุลักทุเล โบว์กำลังเข็นด้วยแรงกายของเธอทั้งหมด แต่พิษจากไข้ตัวรุมๆ นั้นทำให้ครั่นเนื้อครั่นตัว ไม่มีแรงและเหมือนจะเป็นลมแดดตอนแปดโมงเช้า
ฮะ...ฮัดชิ้ว!!
“ใบบัวจะติดหวัดไปด้วยมั้ยเนี้ย เมื่อคืนน่าจะแยกห้องนอน คืนนี้ต้องงอแงแน่ๆ เลย...หึ่ย!!” หญิงสาวลากกระเป๋ามากับทางเดิน ยกมันเข้าลิฟต์และกำลังจะกลับเข้าที่พักในคอนโด
ทันทีที่ประตูห้องเปิดออกก็พบอีกคนนั่งอยู่ก่อนบนโซฟา
“ท่านประธาน! เข้ามายังไงคะ”
แกร๊ก!
คนถูกถามวางคีย์การ์ดพร้อมกุญแจห้องพักของโบว์ ถึงว่าล่ะ เจ้าตัวคิดว่าทำหล่นหายที่ไหนซะอีก ที่แท้ก็ถูกขโมยไปนี้เอง
“เอาของคนอื่นไ
