“ถ้าครั้งนี้แกผ่านอีก แสดงว่าเด็กเส้นคุณเรย์แน่นอน”
“ปิ่น! พูดอะไรแบบนั้น”
“โอ๊ย! คนเขาเม้าท์กันทั้งบริษัทว่าแกอะเด็กใคร”
ผลประโยชน์ไม่เข้าใครออกใคร
แม้กระทั่งเพื่อนที่เคยสนิทอย่างปิ่นกับจัสก็ยังมองโบว์ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป
การเทสรอบสองเกิดขึ้นอีกครั้งแม้รอบนี้จะไม่คัดใครออก แต่ทุกคนก็ยังหมายหัวเธอ
ก็เล่นหายหน้าไปสามวัน
เลขาสั่งข้าวมาให้
แบบนี้ใครๆ ก็เข้าใจผิดกันหมด เมื่อวานก็ลางานแต่ยังมีคนตาดีเห็นว่ามาหาคุณเรวัตร โบว์แทบจะยืนอยู่บนสงครามรายล้อมด้วยศัตรู
“แกรู้ใช่ไหมว่าที่นี่เขาไม่ดูที่ยอดขายอย่างเดียว แล้ว performance แกก็ใช่ว่าจะดีกว่าคนอื่น แบบนี้พวกฉันจะเข้าใจว่ายังไง” จัสพูดขึ้น
ในระหว่างที่โบว์ลางานคนอื่นๆ เขาตั้งหน้าศึกษางานจนหน้าดำหน้าเขียว มันใช่อย่างนั้นเหรอ ศัตรูควรต่อสู้กันแบบแฟร์ๆ โดยไม่พึ่งเส้นสาย
“ดูสภาพเราก่อนสิ อย่างเราเนี้ยนะ จะเป็นเด็กใครได้”
“ไม่รู้แหละ! ฉั
