“หึ!”
สีหน้าเบื่อหน่ายมองอีกคนที่ยังรออยู่ในคอนโด ทันทีที่ประตูห้องเปิดออก สาวน้อยร่างบางในชุดคลุมเนื้อผ้าบางๆ ก็ยืนรออยู่แล้ว
เธอมีอาการหวาดหวั่นนิดๆ ตอนที่ผู้เป็นคนว่าจ้างมาถึงแต่แล้วก็ปรับกิริยาให้เป็นปกติสุข และเดินเข้ามาใกล้
“จะทำอะไร”
“ดิฉันเอาไปเก็บให้นะคะ” หญิงสาวดึงเสื้อสูทราคาแพงออกจากท่อนแขนที่ศรันย์พาดมา จากนั้นก็นำไปใส่ตะกร้าที่ใช้แล้วเพื่อรอแม่บ้านมานำไปซักต่อไป
“ทานอะไรมาหรือยังคะ”
“ไปเอาเหล้ามา”
“อ่า...ได้ค่ะ!” หญิงสาวพยักหน้ารับก่อนจะหายเข้าไปในครัว
ห้อง ห้องนั้นไม่มีอาหารอะไรเลยนอกจากเครื่องดื่มกับสแนคกับแกล้มไว้ทานคู่กัน
เธอทำหน้าที่คอยเทรินเมื่อในแก้วมันพร่อง
คอนโดมิเนียมสูงมองเห็นแม่น้ำใหญ่และสาวนุ่งน้อยห่มน้อยที่นั่งใบ้ก้มหน้าก้มตา
“กะจะให้ฉันเมา?”
“ดิฉันเห็นท่านประธานดื่มเร็วก็เลย...”
“มอม!?”
“เปล่านะคะ//งั้นเธอก็มาดื่มด้วยกัน หรือว่าอยากขึ้นเตียง”
เบ
