บทที่ 2.1 - ลืมไม่ลงก็เจอกันหน่อยเป็นไร (หลงใหล คลั่งไคล้)

1440 Words

“คุณแพรคะ ลูกค้าวีไอพีที่นัดคุณแพรไว้ขอเลื่อนนัดเป็นวันพรุ่งนี้ค่ะ” เลขาฯ คู่ใจรายงานทันทีที่มาถึงห้องเสื้อหรู “ทำไมล่ะ ไหนว่าจะรีบแต่งแล้วทำไมถึงเลื่อน” แพรพลอยทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้ประจำตำแหน่ง ดวงหน้ากระจ่างใสแม้ในวัยสามสิบปีไม่ได้ทำให้ความอ่อนหวานลดน้อยลง เธอยังคงความสวยสะพรั่งไม่แพ้เด็กสาวแรกรุ่น “ทำหน้าแบบนี้แสดงว่าต้องมีเรื่องใช่ไหมจ๊ะ” เห็นเลขาฯ สาวทำสายตาวิบวับเป็นประกาย แพรพลอยก็รู้ทันทีว่าต้องมีเรื่องแซ่บๆ ที่เธอยังไม่รู้ “รู้แล้วเหยียบไว้เลยนะคะ” ประโยคยอดฮิตของขาเมาท์ แพรพลอยพยักหน้ารับเพราะไม่คิดแพร่งพรายต่ออยู่แล้ว แค่มีข้อมูลประดับไว้ในหัว “วงในเขาว่าเจ้าสาวมีปัญหากับเจ้าบ่าวค่ะ นางจับได้ว่าว่าที่สามีแอบกินเด็กในบ้านตัวเอง” ป้องปากกระซิบทั้งๆ ที่ห้องทำงานกว้างใหญ่ออกแบบมาเพื่อเก็บเสียงชั้นเลิศ แพรพลอยกระตุกยิ้มนิดๆ “วงในที่ว่าเขาหน้าตาเป็นยังไงจ๊ะ เคยเห็นไหม”

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD