“คุณเจษ”
แพรพลอยจ้องมองอาวุธแกร่งกลางลำตัวชายหนุ่ม สองแก้มร้อนเห่อยิ่งทำให้ใบหน้าสวยกระจ่างใสของเธอน่ามอง หญิงสาวกอบกุมความยิ่งใหญ่รูดรั้งในจังหวะช้าสลับเร็ว เจษฏาแหงนหน้าคำรามลั่นรถ หลับตาพริ้มแอ่นหยัดสะโพกไปข้างหน้า แพรพลอยลุกนั่งชันเข่ากับเบาะรถ ก้มมองตัวตนของเขาให้ชัดเต็มสองตา
“นี่สินะ”
สิ่งที่ทำให้เธอมีความสุขและลืมไม่ลง
“คุณแพรครับ” เสียงเข้มแหบพร่าเร้าอารมณ์กำหนัด เจษฏาเชยปลายคางมนรั้งให้หล่อนสบตามองเขา
“กินผม” นิ้วโป้งลูบไล้ริมฝีปากจิ้มลิ้ม “เหมือนที่ผมกินคุณ”
ดวงตาคมดุน่าเกรงขามยามที่เขาเปล่งถ้อยคำโอหังออกมา เขาไม่เคยต้องร้องขอให้ผู้หญิงคนไหนกลืนกินเขามาก่อน แพรพลอยเป็นคนแรกที่เขาอยากให้ริมฝีปากน่ารักของเธอครอบครองตัวตนของเขา เขาอยากรู้ว่ายามที่เขาอยู่ในปากนุ่มๆ นั้นมันจะวิเศษแค่ไหน
“แพร ขอแค่เลียได้ไหมคะ” แม้เธอจะหลงเขาจนหน้ามืดตามัวแต่ก็ไม่ถึงขั้นกล้ากินเขา ขนาดอดีตสามีเอ
