ราตรีสวาท NC30+

บทที่ 1.2 - สัมผัสเร่าร้อน NC30+ (เรียกชื่อผมที่รัก)

“คุณเจษ” แพรพลอยพลิกกายนอนหงายมองใบหน้าหล่อเหลาของชายหนุ่มที่รับหน้าที่ดูแลเธอในค่ำคืนนี้

“คุณช่วยทำให้ฉันมีความสุขอีกครั้งได้ไหมคะ” ปลายนิ้วเรียวยาวลากไล้กรอบหน้าคมสันช้าๆ เผยอริมฝีปากยั่วยุนิดๆ

“ถึงคุณไม่ขอ ผมก็พร้อมทำให้อยู่แล้วครับ”

เจษฏาตอบรับคำเชิญชวนด้วยความเต็มใจ เขาเหวี่ยงผ้านวมปัดลงข้างเตียง นาทีนี้ไม่จำเป็นต้องมีอะไรมาปิดบัง เขาต้องการมองเรือนร่างนวลผ่องของแพรพลอย ต้องการมอบความรัญจวนให้เธอได้ประทับใจมิรู้ลืม

ริมฝีปากอวบอิ่มคลี่รอยยิ้ม สบตาร้อนแรงเพลิงพิศวาสของเขาแล้วพาหัวใจเต้นรัว ยกมือคล้องลำคอแกร่งหยัดกายเข้าหา เจษฏาประทับริมฝีปากแนบชิดเป็นเนื้อเดียวกับกลีบปากนุ่ม สอดชิวหากวาดชิมอย่างเร่าร้อน เกี่ยวกระหวัดปลายลิ้นหยอกเย้าคนใต้ร่างอย่างนึกสนุก แพรพลอยไม่ยอมแพ้เขาอีกต่อไป เธอพยายามจูบตอบทั้งๆ ที่ไม่ประสีประสา รสจูบเงอะงะแต่กลับเพิ่มความตื่นเต้นแก่ชายหนุ่มนักรักผู้ผ่านสังเวียนสวาทมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน

เจษฏาตระกองกอดร่างบอบบางไว้ในอ้อมแขน เรียวปากหยักไม่ละห่างจากริมฝีปากนุ่มแสนหวาน เขาลูบไล้ฝ่ามือหยาบกร้านไปทั่วเรือนร่างผุดผ่องเพิ่มดีกรีความร้อนแรง อารมณ์ใคร่รักตื่นเพริดทุกปลายประสาทสัมผัส

“คุณเจษ อื้อ” แพรพลอยแอ่นหน้าอกโตเกินตัวจ่อไปที่อุ้งปากของเขา เจษฏารีบอ้างับดูดกลืนยอดถันอย่างเอร็ดอร่อย ท่าทางของเขาตอนนี้เหมือนทารกหิวนมก็ไม่ปาน

“หวานมาก คุณหวานที่สุด”

รสชาติสะอาดไร้การปรุงแต่ง หวานลิ้นกลิ่นกายแท้เป็นธรรมชาติ ไม่ต้องเสริมปรุงแต่งโดยการประโคมฉีดน้ำหอมฉุนจัดเหมือนลูกค้าคนอื่นๆ ของเขา แพรพลอยเป็นผู้หญิงสวยน่ารักโดยเนื้อแท้ ยิ่งลิ้มลองก็ยิ่งแคลงใจว่าเหตุใดสามีของเธอถึงโง่เขลาทิ้งไปมีคนใหม่ได้ลงคอ

“อ๊า” ลิ้นสากเกี่ยวกระหวัดยอดปทุมถันสีชมพูสด เขาสะบัดปลายลิ้นทักทายหยอกเย้า ขบเม้มตูมไตแข็งขึงแล้วดูดรวบเข้าปากอย่างหื่นกระหาย แพรพลอยแอ่นอกบำเรออุ้งปากร้อน เธอส่งเสียงครางกระเส่าระบายความเสียวซ่าน บิดกายเร้าเป็นตัวเอสบนเตียงกว้าง ช่วงล่างเริ่มมีน้ำหวานซึม รับรู้ถึงความต้องการที่เขาเป็นผู้ก่อ

“อ๊ะ อ๊า” แพรพลอยเด้งสะโพกใส่ความอลังการของผู้กุมบังเ**ยน เจษฏากดน้ำหนักทิ้งตัวแนบชิดแล้วบดคลึงร่อนกายยั่วยุอยู่พักใหญ่ เขายังไม่อยากละห่างจากทรวงอกงามในเวลานี้ สองเต้าเต่งตึงยังมีอะไรให้ค้นหาอีกมากมาย อย่างน้อยๆ ก็ความหวานลิ้นนั่นไง เขาอยากดื่มจนกว่าจะสาแก่ใจ

“อื้อ คุณเจษขา คุณเจษ”

แพรพลอยลูบไล้แผ่นหลังสีน้ำตาลเข้มอย่างโหยหา เรียวปากเผยออ้าตลอดเวลา ปลดปล่อยความกระสันซ่านผ่านเสียงหวานน่ารัก เจษฏาอมยิ้มแม้ปากยังติดชิดยอดถันชมพูระเรื่อ เขารู้สึกมีความสุขเมื่อได้ยินเสียงเล็กๆ ขานชื่อเขา

“เรียกชื่อผมที่รัก”

เขาสั่งอย่างเร่งเร้า ปากเหลือร้ายคลายเม็ดทับทิมหอมชื่นใจกลับคืนสู่ก้อนเนื้อเต่งตึง ลิ้นสากร้อนลากไล้ไต่ระดับต่ำลงเรื่อยๆ แพรพลอยแขม่วหน้าท้องแบนราบเมื่อเขากดจูบเบาๆ เธอหลับตาสองมือขยุ้มผ้าปูเตียงกำแน่น รอลุ้นว่าเขาจะจัดการกับร่างกายของเธออย่างไร เพราะก่อนหน้านั้นเขาทำเพียงแค่ปรนเปรอยอดอกแล้วสอดใส่เลย ไม่ได้เล้าโลมให้นานกว่านี้

เจษฏาบรรจงจับเรียวขางามแยกออกกว้าง กลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคออย่างยากลำบากเมื่อสายตาประจักษ์แก่เนินเนื้ออวบอูมใกล้ๆ เขาทอดมองอย่างชื่นชมปนหลงใหล นึกฉุนตัวเองที่ก่อนหน้านั้นใจร้อนรีบหลอมกายเป็นหนึ่งเดียวกับเธอ

เพราะความอยากตัวเดียว แค่เห็นใบหน้าหวานก็ทำให้เขาหน้ามืดตามัวลุกล้ำเธออย่างเอาแต่ใจ

“คะ คุณเจษ” แม้จะมีอะไรกันก่อนหน้าแล้วแต่เธอกลับเขินอายสายตาร้ายกาจของเขา แพรพลอยใช้มือปกปิดเนื้ออูมที่นูนชัดออกมา แก้มนวลแดงเรื่อร้อนผ่าว ไม่กล้าสบตากับเขาตรงๆ

“อย่าเขินอายไปเลยที่รัก คุณงดงามมาก”

เจษฏาจับมือของเธอวางแนบลำตัวตามเดิม เขาทิ้งร่างนอนเหยียดตรงขณะแยกสองขางามออกกว้างจนสุด กลิ่นดอกไม้สดสะอาดหอมฟุ้ง สูดดมกลิ่นสาวสะพรั่งไม่เหมือนใคร ลมหายใจร้อนเป่ารดเนินเนื้อสามเหลี่ยมสะอาดสะอ้านเกลี้ยงเกล้าราวกับเด็กแรกเกิด แพรพลอยกัดริมฝีปากล่างจนห้อเลือด สะดุ้งสุดตัวเมื่อนิ้วหยาบกร้านชำแรกตรงกลางร่องสวาท เธอเบิกตากว้างมองแพดานห้อง สัมผัสแปลกใหม่แต่สุขสมเหนือคำบรรยาย

“คุณเจษ อ๊ะ” เขาสอดนิ้วเข้ามาชักจูงหญิงสาวไร้เดียงสาได้สำเร็จ แพรพลอยขยับสะโพกขึ้นลงตามจังหวะนิ้วร้าย เจษฏาทำทุกอย่างด้วยความเนิบนาบทว่าเร่าร้อนในท่าที แพรพลอยคับแน่นเหมือนสาวบริสุทธิ์ ใครจะเชื่อว่าเธอเคยผ่านการมีสามีมาแล้ว ถ้าไม่รู้ภูมิหลังความเป็นมาก่อนหน้านั้น เขาไม่เชื่อเด็ดขาดว่าผู้หญิงคนนี้คือแม่หม้ายเนื้อหอม

“คุณคะ อ๊ะ อื้อ” แพรพลอยบิดร่างกายอย่างทรมาน ทั้งสุขทั้งเสียวจนหัวสมองขาวโพลนไปหมด ไม่รับรู้แม้กระทั่งว่าตอนนี้ตัวเองยังมีลมหายใจอยู่ไหม เหมือนทุกส่วนของประสาทสัมผัสมันลงไปอยู่ตรงใจกลางร่างหมดสิ้น

“ลื่นมากครับ น้ำคุณออกเยอะเลย”

เจษฏาชักนิ้วออกแล้วเอาเข้าปากดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย สายตาของเขาจ้องมองร่างงามตลอดเวลา แพรพลอยตื่นเต้นและกังวลในเวลาเดียวกัน ตกใจที่เห็นเขากล้ากินน้ำที่ออกมาจากตัวเธออย่างหน้าตาเฉย ขนาดอดีตสามีที่คบหากันมานานกว่าสิบปียังไม่เคยใช้ปากและลิ้นบำเรอรักตรงส่วนนั้นเลยด้วยซ้ำ เขารีรออยากให้เธอใช้ปากทำรักแก่เขาแต่เธอไม่ยอมเช่นกัน

ในเมื่อเขาไม่ทำให้เธอ แล้วทำไมเธอต้องทำให้เขา

“อ๊า… รสชาติคุณไม่เหมือนใครเลย มันดีมาก ดีจนผมอดใจไว้ไม่อยู่” เขาดูดกลืนน้ำผึ้งหวานจนเกลี้ยงหยด

แพรพลอยเลื่อนลอยไม่รับรู้ว่าเขาพูดอะไรต่อจากนี้ เธอนอนนิ่งไม่ไหวติง มีเพียงเสียงลมหายใจเหนื่อยหอบที่บ่งบอกว่าเธอยังมีชีวิตอยู่ แรงเสียดเสียวจากปลายนิ้วแกร่งยังคงหลงเหลือ ลิ้นสากร้อนยังคงตวัดเลียกลีบเนื้อสาวอย่างต่อเนื่อง กลีบงดงามมันวาวน้ำลายยิ่งจุดชนวนอารมณ์กำหนัด เจษฏาจี้ปลายลิ้นเขี่ยติ่งเนื้อชมพูสดขึ้นลงเบาๆ แต่ความรู้สึกของแพรพลอยมันมากกว่านั้นหลายเท่า เธอเสียวกระสันชนิดที่ว่าบั้นท้ายลอยขึ้นสูง หวังนำพาจุดอ่อนไหวหนีจากคนร้ายกาจ แต่ชายหนุ่มกลับลุกฮือตามแรงเคลื่อนไหวที่สูงขึ้น