ราคีอสูร

2

“ให้เดือนเรียนจบก่อนนะคะ แล้วเดือนจะพาพี่กระบี่ไปกราบคุณยาย แต่ถึงตอนนั้นพี่กระบี่คงไม่เบื่อเดือนเสียก่อนใช่ไหมคะ”

“พูดอะไรแบบนั้น เดือนเป็นรักแรกและรักเดียวของพี่เลยนะ พี่ไม่เคยนึกรักผู้หญิงคนไหนเท่าเดือนมาก่อน” กระบี่บอกตัวเองว่าเขาพูดทุกอย่างด้วยความสัตย์จริง เขารักเธอจริง ๆ ไม่ได้หลอกเธอแม้แต่น้อย

เขาจะทำทุกอย่างให้เรียบร้อยในเร็ววันนี้ จะได้ไม่มีปัญหาตามมาทีหลัง

ใช่ว่าเขาอยากจะมีชู้ แต่เพราะเขารักเธอมาก อยากครอบครองเธอ และคิดจะเลิกรากับภรรยาตีทะเบียนที่นอกกายนอกใจเขาก่อน หากเข็มอัปสรยังประพฤติตัวดี เขาเองก็คงไม่กล้าทำเช่นนี้เหมือนกัน จากความที่ไม่รักอยู่แล้ว ทุกอย่างเลยขาดสะบั้นลงโดยง่าย

ทั้งสองอาบน้ำแต่งตัว ก่อนที่กระบี่จะขับรถพาดาระกากลับไปส่งที่หอพักของหล่อน

“รถเป็นอะไรคะพี่กระบี่” ดาระกาเอ่ยถามด้วยความตกใจ เมื่อเห็นว่ากระบี่บังคับรถไม่ได้ เขาพยายามเหยียบเบรก แต่ก็ไม่สำเร็จ

“เกาะเอาไว้ให้แน่น ๆ นะเดือน พี่บังคับรถไม่ได้” กระบี่พูดก่อนที่รถจะเสียหลักลงข้างทางเสียง ก่อนที่เสียงดังโครมใหญ่จะเกิดขึ้น

อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเป็นข่าวดังไปทั้งประเทศ และนั่นก็ทำให้เข็มอัปสรเป็นลมหมดสติไปเสียหลายครั้ง หล่อนร้องไห้สะอึกสะอื้นปานจะขาดใจเมื่อรับรู้ว่าสามีได้เสียชีวิตแล้ว

แต่ด้วยผลชันสูตรของแพทย์ชี้ชัดว่าคนที่อยู่ในรถนั้นเป็นโควิด จึงไม่มีการรดน้ำศพหรืออะไรทั้งสิ้น ใส่โลงแล้วก็ทำพิธีทางศาสนา ก่อนจะเผาในเวลาอันรวดเร็ว

“พี่เข็มทำใจดี ๆ เอาไว้นะครับ พี่กระบี่ไปสบายแล้ว” ข้ามภพปลอบใจพี่สาวคนเดียว

“จ้ะ พี่ก็พอใจทำใจได้บ้างแล้ว แต่พี่ก็ยังเศร้าใจอยู่ไม่หาย ถึงพี่กระบี่จะนอกใจพี่ไปมีผู้หญิงคนอื่นสักกี่คน พี่ก็ยังรักเขาอยู่ดี” คนพูดเช็ดน้ำตาที่รินไหลอาบแก้ม

“พี่อย่าคิดมากเลยครับ คนเราเกิดแก่เจ็บตายเป็นเรื่องธรรมดาของชีวิต พี่กระบี่ไปสบายแล้วละครับ”

“จ้ะ” เข็มอัปสรซบหน้าที่อกกว้างของน้องชาย ถอนสะอื้นเบา ๆ งานศพทุกอย่างเสร็จสิ้นด้วยการช่วยเหลือของข้ามภพ เขาจัดการทุกอย่างให้พี่สาวอย่างเรียบร้อย

เข็มอัปสรมีชีวิตที่สุขสบายหลังจากที่สามีเสียชีวิต แท้ที่จริงแล้ว เธอแอบคบชู้กับคนขับรถหนุ่มนามว่าอัฐ

“ไม่มีปัญหาอะไรแน่ ๆ ใช่ไหมครับคุณเข็ม” อัฐเอ่ยถามเจ้านายสาวและอีกนัยคือเมียของเขานั่นเอง เข็มอัปสรรักกับเขามาก่อน แต่เพราะทางบ้านประสบปัญหา เขาเลยจำต้องปล่อยให้เธอได้แต่งงานกับกระบี่เพื่อกอบกู้ฐานะทางครอบครัว แต่ทั้งสองก็ยังแอบลักลอบได้เสียกันมาโดยตลอด

อัฐเป็นคนจัดการตัดสายเบรกรถของกระบี่ด้วยตัวเอง เขาตามกระบี่ไปที่บ้านพักส่วนตัวที่กระบี่พาชู้ไปลักลอบได้เสียกันที่นั่น ดำเนินตามแผนการทุกอย่างและกลับออกมา

“ไม่มีจ้ะ พี่อัฐไม่ต้องคิดมากนะจ๊ะ ทุกอย่างมันจบสิ้นแล้ว” เข็มอัปสรยิ้มให้คนขับรถหนุ่ม อัฐหล่อเหลา คมเข้ม แข็งแรง กล้ามเป็นมัด ๆ เพราะทำงานในสวนและคอยดูแลบ้าน แถมยังเป็นคนขับรถอีกตำแหน่ง่หนึ่งด้วย

ที่สำคัญที่สุดคืออัฐเซ็กซ์จัดบำเรอกามเธอได้เป็นอย่างดี คราแรกที่แต่งงานเธอก็อยากเลิกกับอัฐให้ขาด แต่กระบี่นั้นไม่ค่อยใส่ใจเธอ ทำให้เธอต้องหวนกลับไปหาอัฐอีก วัวเคยขาม้าเคยขี่ แตะเนื้อต้องตัวกันเพียงเล็กน้อยก็เกิดความสัมพันธ์ลึกซึ้งขึ้นได้ไม่ยาก ในขณะที่สามีจอมจืดชืดของเธอไม่เคยเหลียวแล ไม่เคยนอนร่วมเตียงนานแรมเดือน กระบี่บ้างาน ทิ้งเธอให้เหี่ยวเฉาอยู่แต่กับบ้าน ไม่ค่อยพาออกงานสังคม เขาไม่รักเธอแต่แรก เธอรู้ เขาแต่งงานเพราะบิดามารดาของเขา และตอนนั้นครอบครัวของเธอกำลังประสบปัญหา เธอเองก็จำต้องแต่งงานกับเขา ทั้ง ๆ ที่เธอรักอยู่กับอัฐ

อัฐเองก็เข้าใจแม้ไม่ได้ยินยอมแต่แรก ก็ไม่อยากให้เจ้านายสาวต้องลำบาก เธอกับอัฐวางแผนที่จะฆ่ากระบี่ไว้สักพักแล้ว ประจวบเหมาะกับที่เขาไปติดพันหญิงอื่น เธอจึงแกล้งนำเรื่องนี้ไปบอกกับน้องชาย เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจว่าพี่เขยนอกกายนอกใจ และไม่ติดใจเรื่องการตายของกระบี่

“เสียดายนะครับที่ในรถไม่มีผู้หญิงคนนั้นด้วย ความจริงจะได้จัดการทีเดียวสองคน”

“ถือว่ามันดวงดี มันอาจจะไม่ได้ติดรถพี่กระบี่กลับ แต่แอบไปลักลอบเอากันเฉย ๆ ช่างหัวมันเถอะ ยังไงพี่กระบี่ก็ตายไปแล้ว หมดเสี้ยนหนามไปเสียที” ที่เธอต้องกำจัดกระบี่ออกไปจากชีวิต เพราะเธอกำลังตั้งท้องลูกของอัฐอยู่

เธอกับกระบี่ไม่ได้มีอะไรกันนานนับปีแล้ว หรือจะเรียกว่าหลายปีก็ย่อมได้ ถ้าเธอท้อง กระบี่ต้องรู้แน่ ๆ ว่าเด็กในท้องไม่ใช่ลูกของเขา

เธอจึงต้องฆ่าเขา เพื่อรักษาครอบครัวของตัวเองเอาไว้ และสละผู้ชายที่ไม่รักออกไปจากชีวิต

อัฐดีกับเธอมาก และถ้าเธอคลอดลูกออกมาก็จะไม่มีใครสงสัยว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของใคร เพราะคนรู้ความลับได้ตายจากโลกนี้ไปแล้ว

ความสัมพันธ์ฉันผัวเมียของเธอกับกระบี่ เรื่องที่ไม่ได้หลับนอนด้วยกันมานาน ก็ไม่มีใครรู้ใครเห็น เธอไม่เคยปริปากพูดเรื่องนี้กับใครเพราะอับอายในชีวิตสมรสที่จืดชืดไร้ความรักเต็มกลืน จึงต้องเก็บเรื่องนี้เอาไว้เพียงคนเดียว มีเพียงอัฐเท่านั้นที่รู้

ดังนั้นเด็กที่คลอดออกมา ทุกคนก็จะต้องเข้าใจว่าเป็นลูกของกระบี่ ได้สืบทอดกิจการและรับมรดกของกระบี่และเธอทั้งหมด โดยมีอัฐเป็นคนช่วยดูแล

ดาวิกา เลิศสุรศักดิ์ มองตึกสูงระฟ้าตรงหน้าด้วยหัวใจเต้นระทึก เธอมาฝึกงานที่นี่ในภาคเรียนสุดท้ายก่อนเรียนจบในระดับปริญญาตรีที่บริษัทยักษ์ใหญ่ที่นักศึกษาทุกคนต่างใฝ่ฝันอยากที่จะมาฝึกงานที่นี่สักครั้ง ยิ่งได้ทำงานที่นี่ก็จะยิ่งภาคภูมิใจเป็นอันมาก

เธอเองก็ใฝ่ฝันว่าอยากจะมาทำงานที่นี่เช่นกัน ถ้าฝึกงานจบแล้วบริษัทแห่งนี้ทาบทามให้เธอทำงานด้วยก็คงจะดีไม่น้อย

“ยายดาวยืนเหม่ออะไรอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวก็สายหรอก” ประโยคของน้ำทิพย์ ทำให้ดาวิกาหลุดจากภวังค์ความคิด

“แค่คิดว่าถ้าเราฝึกงานที่นี่เสร็จ แล้วบริษัทรับเราเข้าทำงานเลยก็คงดีเนอะ” ดาวิกาพูดอย่างใจคิด

“อืม... ก็ดีน่ะสิ ฉันก็อยากทำงานบริษัทใหญ่ ๆ เงินเดือนสูง ๆ แบบนี้เหมือนกัน” น้ำทิพย์ยิ้มให้เพื่อนสาว ทั้งสองเข้าไปรายงานตัวกับแผนกที่ต้องฝึกงานอย่างตื่นเต้น

พี่ ๆ ที่ฝึกงานล้วนแต่ใจดี และยังแนะนำอะไรหลายอย่างให้แก่สองสาว การฝึกงานจึงเป็นไปอย่างราบรื่นไม่มีอะไรติดขัดเลยแม้แต่น้อย ด้วยว่ามหาวิทยาลัยที่สองสาวเรียนอยู่ก็ส่งนักศึกษาที่มีคุณภาพมาฝึกงานทุกปี ไม่เคยทำประวัติเสียมาก่อน ทางบริษัทจึงยินดีต้อนรับนักศึกษาทุกรุ่นเป็นอย่างดี

“พี่สาวของเธอเป็นยังไงบ้าง” น้ำทิพย์เอ่ยถาม เพราะรู้ว่าพี่สาวของเพื่อนนั้นประสบอุบัติเหตุ ตอนนี้นอนพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล

“พี่เดือนก็โอเคนะ อาการดีขึ้น แต่เรื่องฝึกงานเทอมนี้คงต้องพักไปก่อน หายดีค่อยว่ากัน อาจเรียนจบช้ากว่าพวกเราปีนึงน่ะจ้ะ” ดาระกาพี่สาวของเธอเรียนคนละคณะกับเธอ แต่เรียนมหาวิทยาลัยเดียวกัน

พี่สาวของเธอส่งข่าวมาแจ้งว่าประสบอุบัติเหตุและเข้าพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เธอกับยายเลยรีบไปเยี่ยม พบว่าพี่สาวต้องเข้าเฝือก ถามไปถามมา ดาระกาเล่าว่าไปธุระกับเพื่อนนอกเมือง พอขับรถกลับมาก็เลยประสบอุบัติเหตุ

“งั้นเย็นนี้เราไปเยี่ยมพี่เดือนกันดีไหม” น้ำทิพย์ซึ่งสนิทสนมกับครอบครัวของดาวิกาเอ่ยขึ้น

ดาระกาหรือเดือนนั้นเกิดก่อนเพื่อนรักของเธอ แต่เกิดวันเดียว เดือนเดียว ปีเดียวและอายุเท่ากัน เธอเรียกดาระกาว่าพี่ ก็เรียกตามเพื่อนรักนั่นเอง ด้วยว่าเธออ่อนเดือนกว่าสองสาวก็หลายเดือนอยู่