“ฉันจะไปเที่ยวสวนน้ำที่สวนสยาม ไปด้วยกันหน่อย” เช้าวันใหม่ หญิงสาวผู้รักการผจญภัยอย่างฉันก็หาเรื่องชวนสองพี่น้องออกไปเผชิญโลกกว้างทันที
“ไม่” แน่นอนว่าเพื่อนรักก็ตอบเป็นอยู่คำเดียว
“ปะ”
ฉันไม่คิดฟังโน ถ้ามัวแต่ตามใจโนก็ไม่ต้องไปไหนมันทั้งชีวิตละ ฉันดึงหนังสือออกจากมือโน และลอคตัวโนลากลงลิฟต์ทำให้เนมต้องเดินตามมาด้วยอย่างช่วยไม่ได้
“เดี๋ยวฉันเลี้ยง” เมื่อเห็นว่าสองพี่น้องขึ้นรถอย่างว่าง่าย ฉันเลยพูดข้อเสนออันแสนดีอย่างเอาใจ
“ตามใจเลย” โนตอบอย่างไม่สนใจข้อเสนอฉันนัก แต่ฉันรู้จุดอ่อนโนดี โนชอบน้ำ ชอบเล่นน้ำมากแต่ไม่ชอบสถานที่คนเยอะ เหตุผลที่โนยอมตามใจมาอยู่เพนท์เฮ้าส์ของอาร์ตก็เพราะมีสระว่ายน้ำส่วนตัวนี่แหละ ไม่ใช่เพราะอาร์ตชนะใจโนได้หรอก
“ฉันศึกษามาแล้วว่าเวลาไหนคนไม่ค่อยมี เพื่อเธออยากถ่ายรูปหวิว ๆ ให้อาร์ตหวงเล่น” ฉันพูดไปงั้นแหละ ไม่มีทางที่โนจะถ่ายแบบนั้นหรอก
ฉันเหลือบมองกระจกหลั
