“ชีวิตเธอเคยอยู่เฉย ๆ สักนาทีไหม”
วันนัดหมายมาถึงแล้ว ด้วยความตื่นเต้น และความคิดถึงหน้าคนหล่อทำให้ฉันไม่สามารถนั่งรออยู่เฉย ๆ ในร้านอาหารได้ ในห้องสุดหรูที่จองไว้เป็นกรณีพิเศษกลายเป็นพื้นที่เดินไปมาของฉันไปซะแล้ว
“เป็น แต่ไม่ใช่ตอนนี้” เมื่อตอบเสร็จก็เริ่มมหกรรมเดินมารธรอีกครั้ง
“ทำไมเธอถึงอยากให้พี่ไมค์กลับโนกลับมาเชื่อใจกันอีก” เนมถามขึ้นพลางตบที่ว่างข้างตัวให้ไปนั่งคุยกัน ฉันเดินไปนั่งอย่างว่าง่าย ลืมไปเสียสนิทว่าไม่ค่อยลงรอยกัน
ฉันคว้าส้อมมาจิ้มหอยจ้อกินเมื่อลดความตื่นเต้นในใจลงบ้าง
“ก็ฉันจะจีบพี่ไมค์ใครจะอยากให้แฟนกับเพื่อนไม่ลงรอยกันบ้างละ”
“เห็นแก่ผู้ชายสินะ” ฉันมองเนมอย่างไม่พอใจ ฉันรู้ตัวเองดีน้า เด็กอย่างนายไม่ต้องมาแสดงความเห็นหรอก “ใช่”
“โนกับพี่ไมค์เธอเลือกใคร”
“เลือกตัวเองสิ อยู่กับใครมีความสุขก็อยู่กับคนนั้นแหละ” เนมมองฉันนิ่ง ฉันเองก็เชิดหน้ากลับไปด้วยความภูมิใ
