“สั่งให้เต็มที่เลยนะ นาน ๆ ทีจะเจอกัน” พี่ไมค์พูดบอกอย่างใจดีในร้านสายพานแห่งหนึ่ง
พี่ไมค์ยังคงยิ้มแย้มตั้งแต่เจอกันรอยยิ้มของพี่ไมค์ไม่เคยหุบลงเลย ช่างเป็นพระอาทิตย์กลางคืนโดยแท้
พี่ไมค์เรียกพนักงานมารับออเดอร์บางส่วนที่เป็นรายการพิเศษอย่างคล่องแคล่ว
“โนอยากได้อะไรเพิ่มไหม” หนุ่มหล่อพยายามชวนโนคุยอย่างเป็นธรรมชาติ ซึ่งแน่นอนว่ามันไม่ได้ผล โนยังคงนั่งนิ่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถอย่างเหม่อลอยจนฉันตัดสินใจตอบแทนเพื่อปรับเปลี่ยนบรรยากาศกระอักกระอ่วนในใจตัวเอง
“โนชอบกินพวกเมนูอาหารทะเลสั่งเพิ่มเลยค่ะ”
เมื่อได้คำตอบที่น่าพึงพอใจพี่ไมค์ก็หันไปสอบถามเมนูกับพนักงานก่อนจะเบือกเมนูพรีเมี่ยมที่มีกุ้ง หอยจุก ๆ ให้อย่างน่าพอใจ
ฉันมองสำรวจพนักงานหนุ่มที่กำลังรับออเดอร์อย่างใจจดใจจ่อ รูปร่างสันทัด ใบหน้าได้รูปดูน่าสนใจดี ฉันต้องเก็บอีกฝ่ายเข้าลิสต์ ‘ผู้ชายน่าสนใจ’ ไว้ซะแล้ว เดี๋ยวถ้ากับพี่ไมค์ไปได้ไม่
