40
วันเกิดของลูกเรา
(มีภาพประกอบ)
ณ โรงพยาบาล ROMI
เสียงฝีเท้าของลิลิธและดราก้อนดังสะท้อนในโถงทางเดินยาวของโรงพยาบาลอย่างพร้อมเพรียงกัน แต่ดราก้อนเดินตามหลังเธอมาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม เขาไม่ได้พูดอะไรตั้งแต่ก้าวออกจากรถ เพียงแต่จ้องมองหลังของเธอเพียงเท่านั้น
ลิลิธเร่งฝีเท้าเดินมาหยุดอยู่หน้าประตูห้องผู้ป่วยที่มีกระจกใสกั้นอยู่เบื้องหน้า ภายในห้องนั้น ลูซิเฟอร์นอนหลับสนิทบนเตียงผู้ป่วย เครื่องช่วยหายใจและสายให้น้ำเกลือเชื่อมต่ออยู่กับร่างเล็ก ๆ ของเขา แววตาของแม่เต็มไปด้วยน้ำตาที่คลอเบ้า ริมฝีปากสั่นระริก
เธอพยายามกลั้นเสียงสะอื้นไม่ให้เล็ดลอดออกมา ยิ่งเห็นว่าลูกชายต้องทั้งโดนเจาะจากน้ำเกลือ โดนผ่าตัดมากมาย มันยิ่งทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดใจ เพราะถ้าเป็นไปได้เธออยากจะเจ็บแทนลูกชายเสียเหลือเกิน
“เดี๋ยวลูกก็หาย อย่าคิดมากเลยน่า” ดราก้อนพยายามหันไปปลอบลิลิธเบา ๆ เสียงของเขาทุ้มลึกแต่นุ่มนวลผิ
