55
ชดใช้ยังไง..ก็ไม่พอ
"ฉันเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าถ้านายทำให้ฉันมีความสุขไม่ได้....ฉันก็จะไปอยู่ดี"
"แล้วความสุขของเธอคืออะไร ฉันต้องทำยังไง..ให้เธอมีความสุข"
"บอกฉันมาดิ ฉันจะทำให้เธอทุกอย่างเลย"
"ความสุขของฉันคือการได้เห็นชีวิตของนาย...พังพินาศเหมือนกับที่นายและผู้หญิงคนนั้นเคยทำกับฉันเอาไว้"
"งั้นเธอก็ทำลายชีวิตของฉันตามที่เธอต้องการได้เลย..ลิลิธ" เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง แต่แฝงไปด้วยความเจ็บปวด แววตาของเขาสั่นระริกคล้ายคนที่กำลังสูญเสียทุกอย่างไปต่อหน้าต่อตา
"เพราะฉันจะยอมเธอทุกอย่าง" ดราก้อนกำกระดาษในมือแน่นจนยับ ใบหน้าที่เคยเยือกเย็นเริ่มแสดงความร้อนรน
ดวงตาคมจ้องมองลิลิธที่ยืนอยู่ตรงหน้า ริมฝีปากของเขาเม้มแน่นราวกับพยายามกลั้นคำพูดที่อัดแน่นอยู่ในอก
"ฉันบอกนายแล้วใช่ไหม ว่าฉันให้อภัย! แต่ในเมื่อนายยืนยันจะชดใช้" ลิลิธยืนนิ่ง หัวใจของเธอมันสับสนไปหมด
"ก็ได้! แต่อย่าหาว่าฉัน
