42
ของหาย...จะเอาคืน!!
มือหนากำพวงมาลัยรถแน่นจนเส้นเลือดขึ้น สายตาคมจับจ้องไปที่เงาของคนสองคนภายในร้านผ่านกระจกใสไม่ละสายตาไปทางอื่นใด
ลิลิธนั่งอยู่ตรงข้ามกับแดนนี่ ทั้งคู่หัวเราะและพูดคุยกันอย่างผ่อนคลาย รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอที่เขาไม่ได้เห็นมานานกลับถูกมอบให้ชายอีกคนแทน
ยิ่งเขาจ้องมองนาน ๆ มันก็ยิ่งทำให้รู้สึกหัวเสียอย่างอธิบายไม่ถูกเลย เขาอยากจะขับรถพุ่งเข้าไปในร้านให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยด้วยซ้ำ ดราก้อนขบกรามแน่นเพราะเขาไม่เชื่อจริง ๆ ว่าลิลิธจะลืมเขาได้หมดใจแล้วจริง ๆ
"คนอย่างเธอ....ลืมฉันได้จริง ๆ นะเหรอ?" เขาพึมพำกับตัวเอง สายตายังคงจ้องไปที่ลิลิธ
ภาพในอดีตของเธอที่เคยยิ้มให้เขาอย่างมีความสุขฉายซ้อนขึ้นมาในหัว แววตาที่เธอมองเขาในวันนั้นกับวันนี้มันต่างกันอย่างสิ้นเชิงเลย
"ถ้าฉันอยากได้คืน..ฉันก็ต้องได้" เขากดเปิดกระจกพร้อมกับอัดบุหรี่เข้าไปหนึ่งม้วนเพื่อช่วยให้ตัวเองรู้สึกผ่อนคลา
