45
บาดแผลที่หายดี
"…" ลิลิธนอนราบลงไปกับพื้นอย่างทรงตัวไม่อยู่ มือเล็กกุมท้องตัวเองแน่น หมัดของไอ้สารเลวนี้มันรุนแรงไปมากสำหรับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ เช่นเธอ ขณะที่ดราก้อนเองก็เหลือบมองทางเธอเช่นกัน
"อยากเสือกนักใช่ไหม? ได้!!" ชายหน้าบากที่เต็มไปด้วยความเดือดดาลมองดราก้อนด้วยสายตาแข็งกร้าว เขาไม่พูดพร่ำทำเพลง
"งั้นกูจะส่งมึงไปลงนรกก่อนคนแรกเลย" ยกมีดขึ้นในระดับอกและวิ่งตรงเข้าไปหาด้วยความเร็วสูง ปลายมีดพุ่งตรงมายังร่างของดราก้อนพร้อมแรงผลักดันที่หมายจะจบชีวิตเขาคาตรงนั้นเลย
ดราก้อนยืนนิ่งสายตาจับจ้องทุกการเคลื่อนไหวของชายคนนั้น และเพียงชั่วพริบตาที่มีดด้ามสั้นปลายแหลมพุ่งเข้ามาตรงหน้า เขาขยับตัวเบี่ยงหลบไปทางซ้ายในทันที และในจังหวะเดียวกันนั้น ดราก้อนก็ข้อมือขวาของชายหน้าบากที่ถือมีดไว้แน่น และใช้แรงบิดข้อมือของมันแหลกดัง
กร๊อบ!
"โอ๊ย! ไอ้เวร มึง!" ไอ้สารเลวนั้นร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด แต่
