EPISODE 68
LET GO
LARA LAUREEN’S POINT OF VIEW.
“Lara, hindi ka pa ba uuwi?”
Napakurap ako sa aking mga mata at napalingon nang marinig ko ang boses ni Steven. Nakauwi na si Mom dahil nahilo siya at kailangan niya rin ng tulog. Nandito kami ngayon sa cemetery at nilibing namin ang anak ko. Pinakita sa amin ng doctor ang anak ko at hindi ko mapigilan na maiyak at masaktan nang makita ko kung gaano siya kaliit. Kung buhay pa sana at naligtas siya ay lalaki pa siya at ibibigay ko sa kanya ang lahat ng magpapasaya sa kanya, pero wala na siya, iniwan na ako ng anak ko.
“Dito lang muna siguro ako, Steve,” mahina kong sabi habang nakatingin sa lapida ng anak ko. Nilagyan lang namin siya ng Baby Miller dahil hindi pa namin alam ang gender niya.
“Pipirmahan mo pa ang annulment papers niyo n
