Birkaç saniye kafamı toparlamaya ve benden istediği şeyi düşünmeye çalıştım. Neyden, nasıl kurtaracağımı bilmeden başımı salladım ve kolumu sırtına dolayıp kalkmasına yardımcı oldum.
Ona ilk dokunuşum.
Böyle mi olacaktı?
"Ne oldu sana?" diye sordum endişeli sesimle. Yanağındaki kesiğe bakıp dişlerimi sıktım. Çok derindi.
"Ambulans yoldadır." diye seslendi biri arkamızdan. Ama ikimiz de durmadık. Duramazdık.
"Kim yaptı sana bunu?"
Omzumdaki eliyle omzuma sıkıca tutundu.
"Soru sorma."
"Nereye götüreceğim ben seni?"
"Uzaklaşalım yeter Begüm."
"Pansumana ihtiyacın var."
"Evet var." dedi umursamaz bir tavırla.
Sağdaki sokağa saptım. Nereye gittiğimizi bilmiyordum ama nasıl bir yere gittiğimizin farkındaydım. Eğer diğer yoldan gitseydik karşımıza polis çıkabilirdi.
"Bay
