ตอนที่16 ปล่อยวาง=ปล่อยมือ
ไม่มีอะไรในโลกนี้เป็นของเรานอกจากบุญกรรม คนเรามารู้จักกันได้ก็ต้องเคยมีบุญมีกรรมร่วมกันมาก่อน เมื่อหมดบุญหมดกรรมร่วมสร้างร่วมมีกันมาก็แยกย้ายจบกันไป
“จำคำที่พระอาจารย์เคยสอนได้ไหม”
“จำได้ค่ะ ขันธ์ 5”
“ถ้าจำได้ เข้าใจ แล้วทำไมถึงยังเป็นทุกข์อยู่อีก”
“หนูยังตัดกิเลสพวกนั้นออกไปไม่ได้ค่ะ” แพรไหมตอบออกไปตามความจริงและกำลังพยายามทำตามคำสอนของพระอาจารย์อย่างหนัก แต่จิตใจที่ยังยึดมั่นถือมั่นกับกิเลสภายนอกเธอยังตัดมันไม่ขาด
“พระอาจารย์เข้าใจว่าอายุเท่านี้ไม่สามารถตัดกิเลสพวกนี้ออกไปได้หมดหรอก แต่การไม่ปล่อยวางมันก็ทำให้เราเป็นทุกข์มากเช่นกัน พระอาจารย์ไม่ได้บอกให้เราตัดกิเลสทั้งหมดแต่พระอาจารย์กำลังบอกให้เราปล่อยวาง”
“หนูกำลังพยายามอยู่ค่ะ ที่ต้องมานั่งทุกข์อยู่แบบนี้เพราะอยากปล่อยวางนี่แหละค่ะ”
“ฟังพระอาจารย์นะ มองทุกอย่างอย่างเป็นธรรมชาติ ร่วมเล่นแต่อย่ายึดติด
