“คราวนี้ฉันจะไปได้รึยัง”
ยัยตัวเล็กดึงมือตัวเองกลับและผมก็ตอบหนูดีได้แค่นั้น ทุกครั้งที่ผมพยายามเข้าหาเธอแต่เธอก็พยายามตีตัวออกหากไปเรื่อยๆ
เธอเป็นดั่งเส้นตรงที่มุ่งหน้าจะไปแต่จุดหมายของตัวเอง ต่อให้ผมพยายามเอนเอียงเข้าหาแต่หนูดีก็พยายามเบนเข็มออกทุกครั้ง
ผมคิดว่าเราควรจะสามัคคีกันเข้าไว้และหาทางแก้ไปด้วยกัน
แต่การที่เธอเอาแต่ยอมทำตามที่ผู้ใหญ่บอกโดยไม่ขัดขืน ไม่โต้แย้ง ไม่พูดความจริงทุกอย่างมันก็มีแต่ยิ่งแย่ลงไป
แล้วผู้ชายอย่างผมจะทำอะไรได้
ผมมีส่วนทำให้เธอเสื่อมเสีย ทำให้พ่อแม่เขาเดือดร้อน ผมก็ต้องรับผิดชอบข้อนั้น
แต่จะให้ผมพูดโต้งๆ ว่าเราไม่เคยมีอะไรกันก็นั่นไม่ใช่วิธีที่ลูกผู้ชายควรทำ
วันลองชุด
“ยี่สิบสอง ต้องแก้อีกแล้วสินะ”
“มีอะไรเหรอครับ”
“ก็เอวเจ้าสาวสิคะ แค่สองวันลดลงไปสองนิ้ว โธ่ๆ คงจะตื่นเต้นใช่ไหม”
ใบหน้านิ่งเฉยแบบที่ไม่เคยเป็น ไม่ว่าใครจะพูดอะไรหนูดีก็ล่องลอยราวกับลืมพกสติมา ผมทุกข์ใจกับการแต่งงานที่ไม่ได้มาจากความเต็มใจก็มากพออยู่แล้ว และตอนนี้ก็ยิ่งทวีคูณขึ้น
“แต่งกันแล้วบำรุงน้องหน่อยนะคะ”
“หนูดี! ได้กินข้าวบ้างรึเปล่า”
“กิน”
“หน้าเราซีดแถมตัวเราก็ผอม วันงานถ้าเป็นลมกลางเวทีเดี๋ยวคนก็หาว่าท้องนะ”
“แล้วแปลกตรงไหน” เธอพูดเหมือนไม่สนใจ
ก็คงไม่แปลกที่ใครๆ จะมองเธอแต่ในด้านลบ
“เอาน่า! ดูแลตัวเองหน่อย ยังไงก็ต้องมีรูปของพวกเราลงข่าวให้คนทั้งประเทศเห็น อย่างน้อยๆ เราก็ควรจะดูดีเข้าไว้ถูกไหม”
“ฉันไม่ทำให้ตัวเองขายหน้าหรอกนะ จะไม่มีใครหน้าไหนกล้าพูดได้ว่าคนอย่างฉันไม่คู่ควรกับนาย แต่ฉันต่างหาก...ไม่แน่อาจจะต้องเจอ”
“ห้ะ”
“พวกผู้หญิงพวกนั้นเทียบคนอย่างฉันไม่ติดสักคน นั่นโชคดีของนาย”
หนูดีคนเดิมกลับมาแล้วถึงจะไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ก็ตาม แต่การไม่ยอมอ่อนข้อให้ใครคือสิ่งที่เธอแสดงออกถึงตัวตนของเธอ
ตราบใดที่เธอยังไม่ละทิ้งสิ่งนี้ผมก็เบาความกังวลไปได้นิดหนึ่ง
“พรุ่งนี้แล้วนะ”
“ตื่นเต้นหรือไง”
“งานแต่งงานของเราเลยนะ”
“ก็แค่ทำให้มันจบๆ จะไปสนใจทำไม” ถ้าเป็นคนอื่นพูดผมคงจะโกรธแต่เพราะเป็นหนูดีผมจึงดีใจ
นี้แหละยัยแสบตัวร้ายผู้เย่อหยิ่งไม่ยอมใคร นี้แหละเสน่ห์ของหนูดี
19.59 น.
“ทำอะไรหนูดี”
“จะไปนอนที่คอนโด”
“แต่นี้มันพิธีเข้าหอของเรานะ”
“อยากเหรอ ถ้านาย want มากก็เชิญเรียกผู้หญิงของนายมานอนได้เลยนะ ฉันไม่สน” ฤทธิ์เยอะเช่นเดิมเสมอต้นเสมอปลายคงทน
ทันทีที่พ่อแม่และป้าชีวาส่งตัวพวกเราเข้าหอภายในโรงแรมที่จัดงาน หนูดีก็เปลี่ยนเสื้อผ้าคว้ากุญแจรถเตรียมจะออกไปจากห้องนอน
“อะไรวะหนูดี! เป็นบ้าอะไรอีก”
“นายนั่นแหละเป็นบ้าอะไร นายอินกับพิธีแต่งงานบ้าๆ นี้เหรอ”
“แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วป้ะ”
“มันก็แค่งานสร้างภาพหลอกคนอื่น ฉันแต่งตามที่ทุกคนต้องการแล้วไง ฉันต้องเสแสร้งเป็นเมียอีกด้วยเหรอ”
“คิดอะไรอยู่ห้ะหนูดี” ผมไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรแค่ไหนจริงๆ หรือเธอคิดว่าแค่เราจัดงานแต่งงานทุกอย่างจะจบแล้วหรือไง
“เรื่องของฉัน”
“กลับมานี้นะหนูดี”
“ปล่อย!” ผมรีบคว้าตัวเด็กดื้อที่โคตรดื้อให้กลับเข้ามาอยู่ในห้องตามเดิม
ขืนปล่อยเธอออกไปตอนนี้เรื่องราววุ่นๆ ที่ควรจบมันต้องปะทุขึ้นมาอีกแน่นอน ยังไงก็ต้องรั้งเธอไว้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยทางออกให้เราทั้งสองคน
“นายอยากรู้ใช่ไหมว่าฉันคิดอะไร”
...
“นายมันก็แค่ผู้ชายเลวที่อยากนอนกับใครก็ได้ ถ้าคันมากก็โทรเรียกเด็กนายมานอนด้วยซะให้พอ”
ปัง!!
ชาไปทั้งหน้าเลยครับที่ได้ยินเธอพูดว่าผมแบบนั้น
skill ปากของหนูดีนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ใครที่จะสามารถกำราบเธอลงได้นั้นแน่นอนว่าต้องไม่ธรรมดาเช่นกัน