ASLI KANDEMİR
Tek kelime çıkmadı ağzımdan yol boyunca. Sadece aklımda tilkiler döndü durdu.
Öncü'de garip bir şekilde konuşmadı. Beni daha fazla sinir etmeye, bel altı vurmaya da çalışmadı. İşin doğrusu yapacağını zaten yapmıştı. Bir gece de benden o kadar çok şey çalmıştı ki. İçimde ki öfke ve kin beni bile korkutuyordu.
Şimdi önemli olan yengemi arkama alıp, düğün kına işlerini halletmekti. Babam zaten, Öncü ile tekrar evlenmek istediğimi duyunca, delirecek, belki de bana daha farklı bir tarife geçecekti.
Beni göndermesinde bir diğer etken hala Öncü'yü hapiste sanmasıydı. Anladığım kadarıyla kimsenin çıktığından haberi yoktu.
Hapisten çıkar çıkmaz benim yanıma koşan ruh hastası herifle zor günler beni bekliyordu.
Yorgunlukla cama başımı dayayıp gözlerimi kapattım. Biraz uyuyup,
