ณ. บ้านตากอากาศของพอร์ช
ลูกน้องพี่พอร์ชพยุงผมเข้ามาในบ้าน ใช่ผมออกมาจากบ้านของลมหนาวแล้ว หลังจากในห้องนั้น ผมก็ไม่ได้เห็นลมหนาวอีกเลย ผมเดินไปที่ห้องนั่งเล่น พบ พี่พอล พลอยดาว ฟอลโล่ ไอ้ฟิน ไอ้เรียว ไอ้เต้ แล้วก็......
"ฝันหวาน....."
ผมเรียกชื่อเธอออกมาอย่างแผ่วเบา ส่วนฝันหวานเธอมองผมนิ่ง แต่แววตาที่เธอมองผมผมรู้ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน
"สภาพดูไม่ได้เลยนะมึง สงสัยพระอาทิตย์คงดับจนมอดหมดแล้วมั่ง"
พี่พอลพูดออกมา ผมได้แต่กระตุกยิ้ม หึทำไมนะหรอก็ผมเคยพูดไว้นะสิ ว่าถ้าผมจะมีเมียก็ต่อเมื่อพระอาทิตย์ดับ
"อาพีชชชช" ^^
ฟอลโล่วิ่งมาหาผมด้วยรอยยิ้มผมย่อตัวลงก่อนจะยิ้มออกมา
"อาพีชไปไหนมาครับ ฟอลโล่ถามป๋า ป๋าบอกว่าอาพีชไปหาอาลมให้ฟอลโล่ ไหนครับ อาลมของฟอลโล่อะ"
ฟอลโล่พูดจบก็หันซ้ายหันขวา ผมได้แต่ฝืนยิ้มให้ฟอลโล่ ก่อนจะลูบหัวฟอลโล่
"ตอนนี้อาลมกำลังงอนอาพีชอยู่ครับ แต่อีกไม่นานอาพีชจะไปง้ออาลม ให้มา
