บทที่ 9 สถานีความเจ็บปวด

2166 Words

ลมหนาว ฉันค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ก่อนที่จะมองไปรอบๆห้อง ที่นี่ที่ไหนเนี้ย แต่ที่แน่ๆฉันไม่เคยมาที่นี่แน่ๆ ฉันยันตัวให้ลุกขึ้น "ฟื้นแล้วหรอ" ฉันหันไปตามเสียงพบว่าเป็นผู้หญิงหน้าลูกครึ่งที่กำลังยิ้มให้ฉันอยู่ใครอีกละเนี้ย "คือว่า....." "เธอสลบไปลมหนาว" "ทำไมคุณถึงรู้ละชื่อฉันละคะ แล้วที่นี่ที่ไหนแล้วฉะ...." "พอๆ " ผู้หญิงคนนั้นเอ่ยขึ้นก่อนที่ฉันจะถามอะไรมากไปกว่านี้ เธอทำหน้าเบื่อโลกก่อนจะเดินมานั่งบนเตียงตรงหน้าฉัน "ฟังนะฉันจะพูดแค่ครั้งเดียว เพราะฉันเป็นคนไม่ชอบอธิบาย ฉันชื่อ ติน่าเป็นหมอประจำผับนี้ และที่เธอมาอยู่ที่นี่ก็เพราะว่าเธอเป็นลมนายพีชเลยอุ้มเธอมาที่นี่" "พีชงั้นหรอค่ะ แล้วตอนนี้" "หมอนั้นออกไปคุยกับนายเรียวเดี๋ยวก็คงเข้ามา เธอก็พักผ่อนก่อนเถอะ" ฉันพยักหน้าเป็นการเข้าใจ แต่ที่ฉันสงสัยคือฉันควรทำยังไงต่อดี "ลมหนาว....." ฉันเงยหน้ามองไปตามเสียงเรียกพอรู้ว่าคนที่มาใหม่เป็นใค

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD