ฝันหวาน
“แค่นี้ก็น่าจะพอได้แล้วมั่งค่ะพี่พอร์ช พี่พอล!!!”
ฉันเดินไปยืนเท้าเอวมองพี่พอร์ชและพี่พอล ที่กำลังนั่งดูพีชและลมหนาวพร้อมกับกินป๊อปคอร์นไปด้วย ให้ตายเถอะฉันไม่น่าที่จะร่วมมือกับพวกพี่เขาเลยจริง ๆ ใช่ทั้งหมดมันเป็นแค่แผน แผนที่จะพิสูจน์ใจของพีช เพราะฉันไม่เชื่อว่าพีชจะรักลมหนาวจริง ๆ แต่พีชก็ได้พิสูจน์แล้วว่าหมอนั้นรักลมหนาวจริง ๆ
“รู้สึกเหมือนกับกำลังดูหนังอยู่เลย ให้ตายสิใครจะไปคิดว่าน้องฉันมันจะรักใครได้ขนาดนี้”
“นั้นสิพี่พอร์ช แบบนี้เราน่าจะถ่ายรูปไว้นะ”
พี่พอลชูโทรศัพท์ออกมา ให้ตายเถอะพี่แกเล่นอะไรไม่ดูสภาพน้องตัวเองเลย
“หวานว่าเราเอาพวกเขากลับไปบ้านดีกว่านะคะ ไม่รู้ว่าตอนนี้ทุกคนจะห่วงกันขนาดไหน”
“ไปสิ ฉันก็คิดถึงเมียจะตายอยู่แล้ว”
พี่พอร์ชพูดออกมาก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกไปหา ฉันหันไปมองพี่พอลที่ตอนนี้มองมาที่ฉันนิ่ง ก่อนจะเดินมาขยี้หัวฉันเบา ๆ ฉันมองพี่พอลอย่าง งง ๆ
