ลมหนาว
ตอนนี้ฉันและทุกคนกำลังนั่งดูพี่พีชที่กำลังโดนพี่ยุรับน้องในฐานะน้องเขยคนแรก ซึ่งมันทำให้เป็นที่สนใจของทุกคนในบ้านเป็นอย่างมาก
“ไอ้พีช ยกสูง ๆ หน่อยสิวะ เดี๋ยวน้ำก็หกหมดหรอก!!”
“ครับพี่เขย!!!”
สงสัยใช่ไหมว่าพี่ยุกำลังให้พีชทำอะไร พี่ยุให้พีชถือถังน้ำไว้สองมือแล้วยืนขาเดียว อยู่หน้าบ้านกลางหิมะที่ตกลงมา แกให้เหตุผลว่าต้องการฝึกความอดทนของน้องเขยดูยังไงก็แกล้งพีชเพื่อความสนุกเท่านั้น
"มิเกล เติมน้ำอีกในถังอีกซิ รู้สึกว่าน้องเขยฉันมันจะบอกว่าเบาไป”
"แต่นั้นมันก็หนักแล้วนะ นายจะบ้าหรอ!!!”
มิเกวพูดออกมา ใช่แค่นั้นมันก็หนักแล้ว แถมให้ยืนขาเดียวแบบนั้น แต่ที่น่าสงสัยอีกอย่างคือ มิเกวเป็นคนแรกและคนเดียวที่กล้าขึ้นเสียงใส่พี่ยุโดยที่พี่ยุไม่โกรธเลยสักนิด
"เอาน่าน้องเขยฉันมันยังไม่บ่นเลย มันเบามากใช่ไหมน้องเขย” ^^
"ครับ เบาม๊ากกกกก”
พีชพูดออกมาด้วยน้ำเสียงประชด ฉันมองพีชอย่างสงสาร
"
