วิญญาณรักป่วนก๊วนไร่ส้ม

ไปแน่

หลังจากไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้กับพริมาญาณวดีก็เริ่มกลับมาจริงจังในการสืบค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับสถานที่ที่จะต้องไปอีกครั้ง

"ไร่ธาราศิขรินทร์ จังหวัดเชียงราย อำเภอแม่สาย" ญาณวดีจดที่อยู่ของสถานที่ที่คิดว่าจะต้องไปสืบเรื่องราวของพริมา

"นี่เธอรู้ไหมว่าฉันต้องสูญเสียรายได้จากการปิดร้านเพื่อไปช่วยเรื่องเธอ หึ! แม่คนสวย"ญาณวดีหันไปบ่นใส่พริมาแกมแดกดัน

"น่านะก็บอกแล้วไงจะตอบแทนให้สาสม" พริมาอ้อน

"เชื่อได้ไหมนะ เฮ้อ อย่างว่าแหล่ะอย่าเอาอะไรกับผีเร่ร่อนถือเสียว่างานการกุศล" เธอพึมพำลอยๆ

"แม่บ่นอะไร ช่วยไปเถอะน่าเมตตาธรรมค้ำจุนโลก เผื่ออานิสงฆ์จะช่วยให้แม่หาสามีได้บ้าง" คาปูชิโน่โผล่หน้าเข้ามาแล้วก็พูดไม่หยุด

"เกี่ยวไร! นี่เจ้าคาปูน้อยๆหน่อยนะ ตอนนี้ชักจะเอาใหญ่เข้ากันเป็นปี่เป้นขลุ่ยคิดจะแปรพรรคหรือ" ญาณวดีเอ็ดกุมารน้อยคำโต

"หา อะไรนะเธอเป็นสาวโสดหรือ ไม่น่าเชื่อสวยๆอย่างเธอไม่น่าจะโสดเลยจริงๆ" พริมาเข้ามาผสมโรงเยินยอ

"ก็...ก็...เลือกไม่ถูกน่ะก็เลยโสดดีกว่า" ญาณวดียิ้มกรุ่มกริ่มเมื่อโดนยกหาง

"แหมแม่บ้ายอนะเรา" กุมารน้อยกอดอกส่ายหัว

"นี่ฉันทำเอาบุญหรอกนะไม่อย่างนั้นคงไม่ช่วยหรอก" ญาณวดีแก้เก้อ

"ก่อนอื่นเราต้องหาที่พักใกล้ๆที่ที่เราจะไป" ญาณวดีหาข้อมูลเรื่องที่พักและทำการจอง เธอเลือกเป็นโฮมสเตย์เพราะราคาไม่แพง

"เอาล่ะ อาทิตย์หน้าเราออกเดินทางกัน" ญาณวดีส่งเสียงคล้ายบอกทั้งสองตนข้างๆว่าได้กำหนดการเดินทาง

ญาณวดีเตรียมกระเป๋าเดินทางไว้ตั้งแต่ตอนนี้เพราะกลัวว่าจะลืมนั่นนี่ แต่เธอก็ไม่ลืมที่จะเอาไพ่ยิปซีคู่ใจและผ้าปูรองติดกระเป๋าไปด้วย

"หวังว่าจะช่วยฉันในยามขับขันได้นะ" เธอบอกกับไพ่ยิปซีของเธอก่อนวางมันลงในกระเป๋า

............

"Close" ญาณวดีพลิกป้ายหน้าร้านเพื่อแจ้งแก่ลูกค้าทั้งหลายว่า ร้านปิด

"ไปกันเจ้าคาปู คนสวย" เธอเรียกสิ่งที่ไม่ใช่มนุษย์ทั้งสองตนเพื่อให้เดินตามมาขึ้นรถแท็กซี่และไปยังสถานีรถไฟสายเหนือ

ตลอดระยะเวลาการเดินทางทั้ง1คนกับอีก2ตนมีความสนุกสนานคล้ายกับการเดินทางมาเที่ยวกับเพื่อนไม่มีผิด แต่ญาณวดีก็ต้องทำใจกับการโดนมองแบบแปลกๆเพราะหลายครั้งที่ใครต่อใครมองว่าเธอพูดอยู่คนเดียวเหมือนคนสติไม่ดี

"โหแม่ สนุกมากเลย ไม่เคยได้ออกมานอกบ้านสักครั้ง" กุมารน้อยพูดเสียงสดใส

"โถ น่าสงสารนี่คงจะโดนขังอยู่แต่กับที่บ้านน่ะสินะ" พริมาจับหน้าเด็กน้อยด้วยความเอ็นดู

"นี่จะหาว่าฉันทรมานเด็กอย่างนั้นหรือ"ญาณวดีเท้าเอวแหวใส่พริมา

"ชู้วว!" พริมาและกุมารน้อยทำท่าจุ๊ปากให้เธอเงียบพร้อมกันและชี้นิ้วไปยังคนที่พากันมองญาณวดีด้วยความแปลกใจที่เห็นเธอทะเลาะกับตัวเอง

.............