วิญญาณรักป่วนก๊วนไร่ส้ม

ตำรวจมาบุกบ้าน

"ตาธารารู้ข่าวเรื่องหนูพริมหรือยังลูก" บุพผาปรี่เข้ามาหาลูกชายถึงในไร่ขณะที่เขากำลังสั่งงานคนงานอยู่

"ข่าวอะไรครับแม่" หลังจากที่เขามีปากเสียงกับเธอเขาก็เอาแต่ทำงานไม่ดูเดือนดูตะวันจนไม่รู้เรื่องอะไร

"หนูพริมประสบอุบัติเหตุเสียแล้วลูก" บุพผาเองก็ใจคอไม่ดีที่ต้องบอกข่าวนี้กับลูกชายตน

"อะไรนะครับคุณแม่ ไม่จริงใช่ไหมครับ" เขาตกใจไม่น้อย

"จริงลูกแม่จะเอาเรื่องแบบนี้มาล้อเล่นได้ยังไง"

"ที่ไหนครับแล้วตอนนี้พริมอยู่ที่ไหน"

"ตอนนี้คุณจงจิตรกับคุณภาคภูมิน่าจะกำลังดำเนินการเรื่องนำร่างมาบำเพ็ญกุศลอยู่นะลูก"

"แล้วนั่นลูกจะไปไหน" บุพผาร้องเรียกลูกชายเมื่อเห็นเขากึ่งเดินกึ่งวิ่งไปที่โรงรถ

"ผมจะไปหาพริม" ธาราเทพไม่ฟังเสียงทัดทานใดใจรีบร้อนอยากไปเห็นหน้าคนรักเป็นครั้งสุดท้าย

"ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นแหล่ะ มึงไม่มีทางได้เห็นหน้าลูกกุหรอกไอ้ธาราเทพ จับมันเลยครับคุณตำรวจ" ภาคภูมิตะโกนเสยงดังเขาพาตำรวจบุกมาที่บ้านของธาราเทพโดยไปแจ้งกับทางตำรวจว่า พบเจอคนร้ายที่ฆ่าลูกสาวตนเอง

"นี่มันอะไรกันครับมาทำอะไรที่บ้านผม" ธาราเทพไม่พอใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

"ผมได้รับแจ้งจากคุณผู้ชายท่านนี้ว่าคุณมีส่วนรู้เห็นเกี่ยวข้องกับการตายของคุณพริมาครับ" นายตำรวจที่มาแจ้งกับเขา

"ผมไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรทั้งนั้น ผมเพิ่งรู้ข่าวเรื่องพริมด้วยซ้ำ" ธาราเทพงงกับเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างปัจจุบันทันด่วนไม่ทันได้ตั้งตัว

"อย่าทำมาเป็นไขสือ ข้อความสุดท้ายที่แกส่งถึงลูกพริมแกข่มขู่ลูกพริม" จงจิตรต่อว่าเขาทั้งน้ำตา

"ยังไงผมต้องขอเชิญพ่อเลี้ยงไปให้ปากคำที่สถานีตำรวจด้วยครับ"

"ได้ครับผมขอไปพร้อมกับทนายความของผม" เมื่อไม่มีทางเลือกและต้องการพิสูจน์ความบริสุทธิ์ใจเขาจึงจำต้องไป

"ธารา แม่ไปด้วย" บุพผาเป็นห่วงลูกชาย

"ไม่เป็นไรครับคุณแม่ ผมไม่ได้ทำอะไรผิด เดี๋ยวผมไปกับคุณอาทนาย" ธาราเทพบอกแม่ให้คอยฟังข่าวอยู่ที่บ้าน