วิญญาณรักป่วนก๊วนไร่ส้ม

เริ่มแปรเปลี่ยน

หลังจากที่ธุรกิจและงานโปรเจคของธาราเทพและพริมากำลังดำเนินต่อไปด้วยดีสิ่งที่ไม่คาดเกิดขึ้นด้วยความเข้าใจผิดของธาราเทพที่เห็นทวีเข้ามาใกล้ชิดสนิทสนมกับพริมาและเริ่มเข้าหาพ่อแม่ของทางหญิงสาวและสามารถเข้ากันได้ดีอีกต่างหาก ทำให้ภาคภูมิและจงจิตรพึงพอใจในตัวทวีไม่น้อย

"ผมเริ่มไม่โอเคแล้วนะพริม หมอนั่นมันชักจะเข้าหาคุณมากกว่าเรื่องงานแล้วนะ"ธาราเทพเริ่มมีปากเสียงกับพริมา

"พริมบอกไม่มีอะไรก็คือไม่มีสิคะ ไหนว่าธาราไว้ใจพริมไง"

"แต่สิ่งที่ผมเห็นคือคุณดูดีใจเหลือเกินนะที่ได้คุยกับไอ้นั่น"

"เขาชื่อทวีค่ะ ให้เกียรติกันหน่อย"

"อ่อ เดี๋ยวนี้มีออกตัวให้กันด้วยนะ"

"พริมแค่ไม่ชอบให้ธาราพูดจาไม่ดีกับใครค่ะ"

"ถ้ายังคุยไม่จบกันง่ายๆโปรเจคนี้ผมจะเคลียร์เอง"

"เอ๊ะ ธารานี่มันความรับผิดชอบของพริม ธาราไม่ควรมาแทรกแซงนะคะ" พริมาไม่ยินยอมให้ธาราทำอะไรบุ่มบ่ามเพราะเธอเกรงว่าจะเสียชื่อและเสียหาย ทวีเองก็มีชื่อเสียงในวงสังคมไม่ใช่น้อย

"คุณอยากใกล้ชิดกันมากใช่ไหม"

"พริมว่าธาราเริ่มคุยไม่รู้เรื่องแล้วค่ะ พอแค่นี้ดีกว่า" เธอพูดพร้อมปลดสายเข็มขัดนิรภัยและลงจากรถเขาทันที

โดยที่ทรงวุฒิและบุพผาพ่อและแม่ของธาราเทพเริ่มรับรู้ถึงความเปลี่ยนแปลงครั้งนี้และเริ่มมีความไม่สบายใจเช่นกัน แต่เมื่อเริ่มพูดคุยกับจงจิตรผู้เป็นแม่ของพริมาเธอก็ได้รับคำตอบที่ต้องรู้สึกคลางแคลงใจด้วยเช่นกัน

"ดิฉันก็คงต้องแล้วแต่ยัยพริมนะคะ ลูกเลือกใครแม่ก็ต้องตามนั้น" คำอธิบายจากปากจงจิตรเมื่อบุพผาโทรไปขอความชัดเจน

"หมายความว่ายังไงคะ" บุพผาถามกลับ

"เอาไว้ให้ยัยพริมเป็นคนตัดสินใจดีกว่านะคะ ดิฉันเองก็พูดมากไม่ได้" จงจิตรตอบเท่านั้นแล้ววางสายไป