พุทธศักราช2465
เช้าวันต่อมา
ใจกลางภูเขาที่ภูดาว
13:30น.
ณ.กลางป่าใหญ่ที่มีต้นไม้นานาพันธุ์อยู่เรียงกันรกทึบอย่างสะเปะสะปะไม่เป็นแถว ใต้ต้นมะขามต้นหนึ่ง มีร่างของชายหญิงกำลังนั่งพักกินข้าวกลางวันกันอยู่ เพราะพวกเธอเริ่มออกเดินทางจากเขาด้านทิศเหนือมาตั้งแต่เช้าตรู่ จุดหมายปลายทางของพวกเขาทั้งคู่คือ หมู่บ้านภูดาว ทั้งคู่ต่างพูดคุยกันไปเรื่อยเปื่อย
“อิ่มไหมจ๊ะพี่?”ร้อยดาวเอ่ยถามหลังจากที่เธอยื่นกระบอกไม้ไผ่ที่ใส่น้ำจากน้ำตกให้แดนไทยได้ดื่มกินหลังจากที่เขากินข้าวหมดแล้ว
“อิ่มแล้วครับ….ขอบคุณมากนะครับ^_^”แดนไทยว่าพลางยื่นกระบอกไม้ไผ่คืนให้ร้อยดาวหลังจากที่เขาดื่มน้ำอิ่มแล้ว
“จ๊ะ^_^”
“ว่าแต่เราจะต้องเดินทางอีกไกลไหมครับ…กว่าไปถึงหมู่บ้านภูดาวน่ะ?”แดนไทยว่าอย่างสงสัยและมองลงไปด้านหน้าทางที่เขากับร้อยดาวต้องเดินทางไปตามคำสั่งของปู่ฤาษีตาไฟ
“จะว่าไกลก็ไกล…จะว่าใกล้ก็ใกล้นะจ๊ะ^_^”ร้อยดาวว่าอ
