ระหว่างทางก็จะมีแต่พี่ติวเตอร์กับพี่ริวเถียงกันเป็นระยะจนตอนนี้เราแวะพักที่จุดพักรถกันค่ะ ไม่รู้ว่าเป็นเพื่อนกันจริงหรือเปล่า ไม่มีใครยอมใครเลย ฮ่า ๆ
“อยากได้อะไรไหม?” พี่ธีร์เอ่ยถามฉันพลางมองไปยันร้านขายผลไม้ดองที่อยู่ตรงหน้าพวกเราตอนนี้
“ไม่อยาก... แต่อยากเข้าห้องน้ำค่ะ”
“อืม” ตอบกลับฉบับผู้ชายหน้านิ่งก่อนจะลงจากรถไป ฉันคิดว่าเขาคงจะเดินไปหาเพื่อนซะอีกแต่เปล่าค่ะ พี่ธีร์มาเปิดประตูให้ฉันแถมยังพยุงฉันอีกด้วย
“ขอบคุณค่ะ”
“สายธาร!!” ใครคนหนึ่งตะโกนเรียกฉัน
“อะ แอล...”
“แกจริง ๆ ด้วย คิดถึงมากเลยหายไปไหนมา” แอลพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือก่อนจะเข้ามาสวมกอดฉันไว้
“เธอเนี่ยนะ เป็นแบบนี้ทุกทีเลยบ่อน้ำตาตื้น”
“หืม ก็เรา... เอ่อ...” แอลชะงักไปเล็กน้อยก่อนจะช้อนสายตามองหน้าท้องนูน ๆ ของฉันสลับกับพี่ธีร์
“...”
“เราจะไปเข้าห้องน้ำน่ะ” ฉันพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ
“ดะ ได้สิ แอลพาไปเองค่ะ พี่
