Luca’s POV
Umiiyak si mama nang makauwi na ako sa bahay. Doon ako hinatid ng mga pulis pagkatapos nila akong kausapin.
“Patawarin mo ako, anak. Hindi ko inaasahang ganoon ang mangyayari. Kung alam ko lang ay hindi na kita pinapunta doon,” sabi ni mama habang yakap-yakap ako dito sa living room namin.
Hindi ako kumikibo. Panay kasi ang pag-iisip ko sa pagligtas sa akin ni Kylo. Hindi ko maintindihan kung bakit nakarating siya sa looban ng gubat na ‘yun.
“Anak, ayos ka lang ba talaga? Wala bang masakit sa ‘yo? Hindi ka ba nila sinaktan?” tanong pa rin ni mama na patuloy pa ring sinusuri ang katawan ko. Nang maalibadbaran na ako sa paghawak niya sa mga parte ng katawan ko ay nakapagsalita na tuloy ako.
“Ma, I’m okay. Wala namang masakit na nangyari sa akin. Ngayon ay medyo masakit lang
