-วันต่อมา-
“อ้าว! ทำไมจัดสามที่ล่ะจ้ะพลอยใส คุณแม็คมีแขกเหรอ” ฉันเดินลงมาทานอาหารเช้า แต่บนโต๊ะแม่บ้านจัดไว้สามที่
“เอ่อ...คือค่ะคุณข้าว” พลอยใสทำหน้าเหมือนกำลังลำบากใจ ฉันเลยยิ่งงง
“จ้ะ” ฉันไม่ได้เซ้าซี้ถามว่าเป็นอะไร คงเป็นเพื่อนพี่แม็ค สงสัยเมื่อคืนคงมีพี่ ๆ คนไหนสักคนที่เมาพี่แม็คก็เลยพากลับมานอนที่บ้าน เพราะเมื่อก่อนเขาก็ทำแบบนี้บ่อย พาเพื่อนที่เมามานอนที่บ้านเพราะขี้เกียจไปส่ง
“ฮ้าว~” ฉันกำลังจะเดินไปนั่งแต่ได้ยินเสียงหาวจากด้านหลังซะก่อน แล้วเจ้าของเสียงก็เดินผ่านหน้าฉันไปนั่งเก้าอี้ที่ฉันนั่งประจำ
“นี่หล่อน ตักข้าวสิ”
“คือ...คุณข้าวคะ” ผู้หญิงคนนั้นนั่งลงเสร็จก็หันไปบอกพลอยใสเสียงเหวี่ยง แล้วสภาพก็ดูมึน ๆ อึน ๆ เหมือนคนเพิ่งสร่างเมา ผมเผ้ายุ่งเหยิง แถมยังใส่แค่ชุดคลุมลงมาด้วย
...ผู้หญิงคนนี้เป็นใคร?
“เร็วสิฉันหิว!” ผู้หญิงคนนี้หันไปตะคอกพลอยใส ฉันก็เลยพยักหน้าบอกให้ตักข้
