[39] อย่าไปจากกูได้มั้ย...

1894 Words

คำพูดของพี่ป่ามันบ่งบอกชัดเจนว่าฉันไม่มีสิทธิ์เลือกอะไรได้เลย ฉันต้องอยู่ถ้าเขาอยากให้อยู่ แต่ถ้าฉันหมดประโยชน์เมื่อไหร่ เขาจะไล่ฉันไปแบบนี้ใช่มั้ย แล้วลูกล่ะ... "ค่ะ" "แอม กูทำให้มึงท้อง กูอยากรับผิดชอบในสิ่งที่กูทำไป" "ค่ะ แอมรู้ว่าทั้งหมดมันก็แค่พี่อยากรับผิดชอบ แอมรู้ดีค่ะ" "อื้ม" ฉันถอนหายใจออกมายาวๆก่อนจะเดินไปนั่งตรงโซฟาตัวใหญ่ แล้วก็กดเปิดทีวีดู "แอม มาอยู่ใกล้ๆกู" พี่ป่าพูดออกคำสั่ง พรางกวักมือให้ฉันเดินไปหาเขา "เดี๋ยวแอมเอาเสื้อให้" ฉันลุกขึ้นเดินไปเปิดกระเป๋า "กูไม่ได้อยากได้เสื้อ กูต้องการให้มึงมานั่งข้างๆกู" พี่ป่าพูดเสียงแข็ง ฉันหันไปมองพี่ป่า ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆจากนั้นฉันก็ลากเก้าอี้ไปนั่งข้างๆเตียงของเขา "เพราะอะไรมึงถึงรักกู" จู่ๆ พี่ป่าก็ถามขึ้น "ไม่รู้ค่ะ ความรักมันไม่มีเหตุผลหรอกว่าเพราะอะไร" ''อื้ม มันคงจะจริง" "แล้วทำไมพี่ป่าถึงรักเส้นด้ายล

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD