[10] สมใจ
867 Words
@บริษัทส่งออกรถยนต์
"นายครับ ของล็อตใหม่มาถึงแล้วจะไปดูด้วยตัวเองหรือจะให้ผมไปดูแทนครับ"
"มึงไปดูแทนกูก็แล้วกัน วันนี้กูไม่ว่าง" ผมเอ่ยเสียงเรียบ
ของล็อตใหม่ที่ลูกน้องคนสนิทของผมพูดถึง ไม่ได้หมายถึงรถ ธุรกิจของผมแต่อย่างใด แต่มันคือพวกอาวุธสงคราม ที่ผมกับไอ้โชนหุ้นกันทำธุรกิจเถื่อน
ก็อย่างว่าแหละครับ สมัยนี้เงินทองมันหายาก ถ้าอยากรวยก็ต้องเสี่ยง
ตอนนี้ผมขยายบริษัทออกไปหลายประเทศ และบริษัทที่กำลังเป็นคู่แข่งกับบริษัทของผมในตอนนี้ คือบริษัทพ่อของหมวยลี่ อดีตผู้หญิงที่ผมเคยหลงจนหัวปักหัวปำ
อีกไม่นาน ครอบครัวเธอจะล้มละลาย แบบที่เคยทำไว้กับครอบครัวของผม
ตอนนี้ผมไม่ต้องทำอะไรมาก ยอดขายของบริษัทผมกินขาดแน่นอนอยู่แล้ว ผมก็แค่นั่งรอดูความชิบหายของพวกมันอย่างใจเย็น
เวลาที่ผมกำลังรอคอยมันจะมาถึงในอีกไม่ช้า
แกร่ก! ประตูห้องทำวานผมถูกเปิดเข้ามา
ร่างของควีนเดินเข้ามาในห้อง ควีนคือเพื่อนของหมวย และก็เป็นคู่ขาของผม เราสองคนมีอะไรกันบ่อยพอสมควร แต่แน่นอนว่าผมไม่ได้เอากับเธอแค่คนเดียว
"ทำไมไม่เคาะห้อง" ผมพูดขึ้น พร้อมกับมองเรือนร่างของผู้หญิงตรงหน้า
"ต้องเคาะด้วยหรอคะ ^_^" ควีนเธอยิ้มหวานให้ผมก่อนจะนั่งลงบนตักผม พรางเอามือลูบแผงอกของผมไปมา
"หึ...."
พรึ่บ!
ผมอุ้มเธอไปวางไว้บนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ก่อนจะล้วงมือไปดึงกางเกงในตัวจิ๋วของเธอออก แล้วจับขาทั้งสองข้างของเธอให้แยกออกจากกัน เผยให้เห็นกลีบแคมสีเข้ม ดูก็รู้ว่าเธอมันโชกโชนขนาดไหน
"เหมันต์ใจร้อนไม่เคยเปลี่ยนเลยนะคะ^_^"
"ก็มาที่นี่กะจะให้กูเอาอยู่แล้วไม่ใช่รึไง กูก็จะตอบสนองให้ไง"
เธอยิ้มหวานให้ผมอย่างพอใจก่อนจะปลดสายชุดเดรสลง ส่วนผมก็รูดซิปกางเกงแล้วควักท่อนเอ็นออกมารูดสองสามทีก่อนจะสอดเข้าไป...
1 อาทิตย์ต่อมา
วันนี้ผมไม่ได้เข้าไปที่บริษัท ผมมีนัดคุยธุรกิจ(ธุรกิจเถื่อน) ที่ร้านอาหาร ผมมากับไอ้โชนแล้วก็ลูกน้องอีกสี่คน
@ห้องวีไอพี
"ผมก็ไม่ได้อยากจะขึ้นราคาของนะครับ แต่รอบนี้มันเสี่ยงกว่าจะเอาเข้าประเทศมาได้" เสียงผู้ชายวัยกลางคนพูดขึ้น ไอ้นี่มันพึ่งมาทำธุรกิจร่วมกับผมไม่นาน แต่จะมาโก่งราคา หึ!! มันคงคิดว่าพวกผมโง่มากงั้นสินะ
"งั้นกูก็จะเปลี่ยนไปสั่งกับคนอื่น" ไอ้โชนพูดขึ้น
"โธ่!! ของผมคุณภาพดีสุดแล้วครับ"
"ลองได้มั้ย ถ้าว่าของมึงดี" ผมพูดพร้อมกับจ้องหน้ามันอย่างไม่ล่ะสายตา
"ละ ลองอะไรครับ"
ผมหันไปแล้วพยักหน้าให้ลูกน้องคนสนิท จากนั้นลูกน้องของผมก็เปิดลังอาวุธปืนออก ก่อนจะหยิบปืนมาให้ผมหนึ่งกระบอก
หลังจากที่ปืนมาอยู่ในมือผมแล้ว ผมก็ไม่รอช้า จ่อไปที่คนตรงหน้าที่มันคิดจะโกงผมทันที
"ลองยิงมึงกูไง ถ้าตายกูจะซื้อ"
"เอ่อ ยะ อย่านะครับ ผม ผม..."
"เก็บของๆมึงออกไปสะ ก่อนที่กูจะฆ่ามึงจริงๆ"
ไอ้แก่นี่รีบลุกขึ้นแล้วสั่งให้ลูกน้องเก็บของก่อนจะรีบออกไปทันที
"แม่ง เสียเวลากูตีหรี่ชิบหาย!!" ไอ้โชนพ่นลมหายใจออกมายาวๆ
"มึงสองคนไปเก็บมันสะ แล้วอย่าให้เรื่องมาถึงพวกกู" ผมหันไปสั่งลูกน้อง ใครที่มันคิดจะโกง ผมจะเก็บทิ้งให้หมด
"ครับนาย''
"มึงนี่แม่งเลือดเย็นได้ใจกูจริงๆ"
"ประสบการณ์มันสอนทุกอย่างว่ากูควรจะเก็บใครไว้ หรือควรจะฆ่าใครทิ้ง"
"เอออ ยังไงก็เก็บก็ไว้สักคน" ไอ้โชนพูดติดตลก
กริ่ง?โทรศัพท์ของลูกน้องคนสนิทของผมดังขึ้น มันกดรับสายแล้วพูดไม่กี่คำก่อนจะกดวางสาย จากนั้นสีหน้ามันก็เปลี่ยนเป็นวิตกกังวลทันที
"มีอะไร ?" ผมถามเสียงเรียบ
"เอ่อ คือว่า....ตอนนี้คุณอานพ รอพบนายอยู่ที่บริษัทครับ"
"เชี้ย !!" ไอ้โชนอุทานออกมาเสียงดัง
ผมกระตุกยิ้มมุมปากทันที ที่ลูกน้องคนสนิทของผมบอกข่าวดีแบบนี้ อานพ คือพ่อของหมวยลี่อดีตคนรักเก่าของผม แน่นอนว่าถ้าเขาถอกมาหาผมที่บริษัทขนาดนี้ต้องมีเรื่องที่ทำให้ผมชื่นใจแน่ๆ
"หึ!! บอกให้มันกลับไปซะ กูไม่อยากเจอ แล้วก็บอกด้วยว่าไม่ต้องไปเหยียบที่บริษัทกูอีก"
"ครับนาย"
"แต่ถ้ามันอยากคุยกับกูจริงๆ ก็ให้มันเอาลูกสาวมันมาคุย"
- Writer
