[1] จุดเริ่มต้น ของความรัก

615 Words
[ หมวยลี่ ] จุดเริ่มต้นของความรัก “หมวยเรียนจบแล้วเราแต่งงานกันนะ” เสียงของเหมันต์พูดขึ้น เหมันต์คือแฟนของฉัน เราสองคนคบกันมาได้สองปีแล้ว ทางบ้านของเราทั้งคู่รับรู้ และไม่ว่าอะไรถ้าเราจะคบกัน “หื้อ….” ฉันหันหน้าไปมองคนขี้อ้อนอย่างเหมันต์ เมื่อจู่ๆเขาก็พูดขึ้น “ทำไมทำหน้าแบบนั้น ไม่อยากแต่งกับเหมันต์หรอ” เหมันต์มองหน้าฉันอย่างเอาเรื่อง แววตาของเขาเริ่มขุ่นมัวขึ้นมาบางแล้ว “เปล่า….ไม่ใช่แบบนั้นสักหน่อย” ฉันรีบพูดปฏิเสธทันที เมื่อเห็นว่าเหมันต์กำลังโกรธ “แล้วทำไม ไม่ตอบตกลง” “ก็หมวยตกใจ จู่ๆเหมันต์ก็พูดแบบนี้ เราพึ่งเรียนปีสองกันเองนะ” “ก็พูดไว้ก่อนไง จองไว้ ต่อไปจะพูดกรอกหูทุกวันเลย” “บ้า….” ตอนนี้หน้าฉันร้อนผ่าวแก้มของฉันคงจะแดงเถือก เหมันต์เขากำลังทำให้ฉันเขินจนทำตัวไม่ถูก “เหมันต์ไปส่งหมวยได้แล้วนะ มันค่ำแล้ว” ฉันก้มมองดูนาฬิกาบนข้อมือของตัวเอง ตอนนี้มันหกโมงเย็นแล้ว “อยู่ต่ออีกสักชั่วโมงไม่ได้หรอ” เหมันต์ทำหน้าออดอ้อนฉัน เพื่อที่จะให้ฉันใจอ่อนยอมอยู่กับเขา แต่ฉันนี่สิ ไม่กล้าอยู่กับเขานานๆหรอก เหมันต์น่ะเจ่าเล่ห์ ขอสารภาพตรงๆว่าตั้งแต่เราคบกันมาสองปี เราทั้งคู่ไม่เคยมีอะไรเกินเลยกันเลยสักครั้ง มากที่สุดก็คงเป็นจูบ ฉันเป็นคนขอ เพราะฉันยังไม่พร้อม และเหมันต์ก็สัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเกินเลยกับฉัน แต่บางครั้งก็เชื่อคนเจ้าเล่ห์อย่างเขามากไม่ได้หรอก “นะหมวย อยู่ต่อนะ ^_^” เหมันต์เห็นว่าฉันกำลังคิดหนักอยู่ เขาก็ยิ่งอ้อนฉันยิ่งกว่าเดิม เฮ้อ เป็นแบบนี้จะไม่ให้ฉันใจอ่อนได้ยังไงกัน “อื้อ อีกแค่ครึ่งชั่วโมงจริงๆนะ” ฉันพยักหน้าตอบ ก่อนจะถามย้ำอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ เหมันต์ไม่ตอบอะไร เขายิ้มหวานให้ฉันก่อนจะโน้มตัวลงมานอนบนหน้าตักของฉัน มือมาจับมือของฉันไปพรมจูบจนมือของฉันมันเปื้อนน้ำลายเขาเต็มไปหมด “เหมันต์ พอแล้วมือหมวยมีแต่น้ำลายของเหมันต์เต็มไปหมดแล้ว” ฉันร้องท้วงเขา เพราะเขาเอาแต่พรมจูบมือของฉันไม่ยอมหยุด “รังเกียจหรอ” “เปล่าหมวยไม่ได้รังเกียจ” “เมื่อไหร่จะยอม เหมันต์อยากเป็นเจ้าของทั้งตัวและหัวใจของหมวย” เหมันต์มองหน้าฉันแววตาเป็นประกาย แต่ฉันนี่สิเงียบไปเลยพอได้ยินเหมันต์พูดออกมาแบบนี้ ฉันรู้ว่าเขาต้องการขนาดไหน….. “ไหนบอกว่ารอหมวยได้ไง…” ฉันพูดทวงสัญญาที่เขาเคยให้ไว้กับฉัน “ก็รอได้ แต่นี่มันก็นานแล้วนะหมวย” “…..” “คืนนี้นอนด้วยกันได้มั้ย” “บะ บ้า…ไม่เอา” ฉันรีบพูดปฏิเสธทันที “เดี๋ยวเหมันต์โทรขอพ่อหมวยให้ นอนด้วยกันนะ คืนนี้….” “มะ หมวยกลัวเจ็บน่ะเหมันต์ หมวยไม่กล้าทำ” ฉันก้มหน้าลงต่ำ มือของฉันบีบเข้าหากันแน่น “เล็กนิดเดียว ไม่เจ็บหรอก” “…..” “หมวยอยากลองทำดูมั้ย” ฉันเม้มปากเข้าหากันแน่น ทุกครั้งฉันปฏิเสธเหมันต์มาตลอด แต่ครั้งนี้ความรู้สึกลึกๆของฉันมันอยากลองดูตามคำชวนของเขา “ถ้าหมวยเจ็บเหมันต์ห้ามทำต่อนะ” ฉันก้มหน้าพูดพร้อมกับใบหน้าที่เริ่มร้อนผ่าวขึ้นเรื่อยๆ “ถ้าเจ็บ สัญญาจะไม่ทำ” 
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD