Ilang araw na ang nakalipas at simula din nung huli naming pag-uusap ni Kaii ay hindi na rin naman niya ako kinulit.
Well, halata naman. Sino ba naman ako hindi ba? Isa lang naman akong ordinaryong babaeng nagkakandarapang mapansin niya.
“Ma! Ano na? Malalate na po ako!” Sigaw mula sa baba dahil ang tagal ni mama bumaba.
Kausap niya pa si papa sa taas. Kanina pa umakyat si mama pero hindi pa rin siya bumababa.
Naiinip na ako kaya tumayo na ako at saka akmang aakyat na ako sa taas nang bigla kong narinig ang boses ni papa.
“Sino na naman ang kausap mo kahapon? Akala mo ba hindi ko nakita ‘yun ha!” Sigaw ni Papa na rinig na rinig ko kahit na paakyat pa lang ako.
Nataranta akong umakyat para puntahan si mama at hindi pa man ako nakakapasok sa kwarto nila ay biglang bumukas nang mal
