Gözlerimi aralamadan önce sesler geldi. Ufak takırtı ve usul nefes sesleriydi. Bana en son ne olduğunu hatırlamaya çalışırken, başıma çok şiddetli bir ağrı girdi ve daha gözlerimi açamadan inledim.
İnilti sesimle, yanımdaki birisi hareketlendi ve;
"Pınar!..." diyerek elini başıma koyan annemin sesini duydum.
En son duyduğum sesin Demir' e ait olma ihtimaliyle şu an gözlerimi onun bu odada olmasından korkuma açmak istemiyordum. Onunla yüz yüze gelmek istemiyordum.
"Pınar..." dedi annem bir kez daha endişeyle.
Gözlerim kapalı yutkundum ve;
"A... Anne..." dedim hırıltılı bir iniltiyle.
"Uyandın mı? Dur. Dur sen! Ben hemen gidip, hemşire hanıma haber vereyim!"
Annemin sesi heyecanlıydı ve uyandığım için de hemşireyi çağırmaya herhangi birini göndermemişti. Bu demekti ki şu anda
