44 – Trapped
Summer’s Point of View
Nawalan na ako ng pag-asa na makakatakas pa ako sa kamay ng tinotopak kong amo. Matapos ang ilang minutong pamimilit sa kanya na ihinto ang speedboat at ibalik ako kay Sir Anton, ay napagod na rin ako. Umupo na lang ako at hinintay na makarating kami sa kung saan man niya ako gustong dalhin.
“You know what, mas maganda ka kapag ganiyan ka lang—tahimik,” nakangisi niyang sabi sabay labas ng cellphone niya at kinunan ako ng picture. Iniharang ko ang kamay ko sa camera, pero mukhang huli na—nakuhanan na niya ako ng picture.
“Wala rin naman akong magagawa kahit na sumigaw ako nang sumigaw. Hindi mo rin naman ako papakinggan,” inis kong sabi sa kanya saka siya inirapan.
Tumawa lang siya sa akin. “Exactly. Kaya stay put ka lang diyan dahil malapit na ta
