Malakas na hampas ng hangin ang aking naramdaman sa aking mukha nang dahil sa mabilis na pagtakbo ng dalawa habang hinihila ako. Wala na akong panahon pang mag-inarte sa kanila lalo pa at pasikip na nang pasikip ang aking dibdib. Alam na alam ko kung bakit ako nakakaramdam ng sakit, ayaw ko lang iyong tanggapin dahil para sa akin ay imposible ang lahat. Kilala ko ang internet, mayroon rin akong phone, nabubuhay akong normal dati tapos sa isang iglap lang ay malalaman ko na hindi pala ako kabilang sa pangkat ng salitang normal?
At ang mas malala pa doon ay isa pala akong bampira nang hindi ko nalalaman? Isa akong nilalang na may nakakatakot na mga pangil. Patuloy na namalisbis ang aking mga luha, hindi pa rin matanggap ang aking nalaman.
“Nandito na tayo.” si Nyca na marahang tinapik-tap
