"ทำไมวันนี้มึงถึงอยู่นี่ได้วะ" ผมกำลังนั่งดื่มอยู่ในห้องประจำที่ผับของไอ้สกาย เสียงของมันดังขึ้นทำให้ผมต้องปลายหางตาไปมองคนที่เปิดประตูโผล่หน้าเข้ามาทำลายความเงียบสงบของผมในขณะที่ผมกำลังยกแก้วเข้าปาก
"กูก็อยู่นี่ประจำมึงจะถามหาหอกไร" ผมกรอกเหล้าลงคอก่อนจะตอบมันออกไปด้วยความหงุดหงิด
"มึงไม่ได้มานี่สักพักแล้วแม้แต่ตอนมึงนอนไม่หลับ" สายตาของไอ้สกายมันจ้องมาที่ผมเหมือนต้องการตอกย้ำบางอย่าง ในขณะที่หัวผมมันมีบางอย่างคอยก่อกวนใจจนต้องใช้เหล้าดับความฟุ้งซ่าน
"มึงเสือกให้มันน้อยลงหน่อยก็ดีนะ จะมานั่งกินกับกูดีๆหรือถ้าไม่อยากแดกก็ไปทำงานของมึง" ผมหันมาจัดการกับเหล้าแก้วใหม่โดยไม่สนใจคำตอบ
"มึงแดกไปคนเดียวเถอะกูไปทำงานของกูดีกว่า ถ้ายังคิดไม่ได้ว่ามึงเป็นอะไรก็ไปหาคำตอบนั่นซะ มึงนั่งแดกให้ตายตรงนี้ก็ไม่มีประโยชน์" ผมไม่แม้แต่จะมองหน้าที่เอาแต่จับผิดของไอ้สกาย
"กูก็เป็นของกูอย่างนี้ทุกวัน" ผมกร
