เมื่อพี่เพิร์ธหันหลังเดินออกไปฉันรีบปิดประตูทันทีเพราะร่างกายที่ดูเหมือนปกติกำลังทรุดร่วงไปกองอยู่กับพื้น ขาฉันสั่นไม่มีแรงเดินตั้งแต่อยู่ข้างล่างหัวใจแทบวายตั้งแต่อยู่บนรถ มันเป็นครั้งแรกของฉันได้ใกล้ชิดกับผู้ชายที่ตกหัวใจฉันไปเพียงแค่สบตากัน และเป็นจูบแรกของฉันโดนขโมยไปโดยไม่ทันเตรียมใจ แล้วที่สำคัญกว่านั้นฉันก็ดันเผลอไผลไปกับรสสัมผัสวาบหวามชวนใจสั่นจนทำตัวไม่ถูก ตาเจ้ากรรมของฉันมันก็ดันเผลอมองอยู่แค่ริมฝีปากนั้นไม่ละไปไหน มันหน้าอายจนฉันกลัวว่าพี่เพิร์จะจับได้ว่าฉันแอบมองและอยากสัมผัสริมฝีปากร้อนผ่าวนั้นอีกครั้ง
"แกต้องบ้าแน่ๆลียาแล้วพรุ่งนี้แกจะมองหน้าพี่เพิร์ธยังไง" เวลาผ่านไปเนิ่นนานกว่าฉันจะพาตัวเองมานั่งอยู่บนเตียงกว้างแล้วบ่นพึมพำเหมือนคนกำลังละเมอไร้สติ หนักกว่านั้นฉันกำลังคิดถึงภาพเราสองคนจูบกันบนรถจนไม่อาจสลัดภาพเหล่านั้นออกไปจากหัวได้ ฉันส่ายหัวแรงๆเอามือลูบหน้าแต่มันไม่ได้ช่
