ILANG beses na akong nag-usal ng panalangin habang hinihintay ang paglabas ng doctor ni Jazper. Naroon na ang anak ko sa loob ng OR at kasalukuyan ng sinasalinan ng dugo. Habang magkatabi naman kami ngayon ni Ethan sa upuan. Ginagap niya ang kaliwa kong kamay at hindi naman ako tumanggi. Dahil kahit papa'no ay nakaramdam ako ng bahagyang pagkapanatag nitong aking kalooban.
Halos isang oras din kami'ng naghintay bago lumabas ang doctor.
''Doc. how's my son?'' kaagad na tanong ko nang tuluyan itong makalabas ng OR.
''He's fine now. Puwede niyo na siyang dalawin once na maibalik siya sa ward.''
''Thank you doc.''
Ngumiti lang ang doctor at pagkatapos ay nagpaalam na.
''Thank you lord, ligtas na si Jazper.'' Nakangiting sambit ko. Dahil sa labis na kasiyahan ko ay walang pasabi na nayaka
