17.Bölüm “İstihbaratçı”
Sudenaz Karaca…
Cesur beni öpüp çıktı evden… Tekrar uyudum bende, yapacak bir şey yok zaten. Annem kahvaltı tepsisi ile gelip beni uyandırdı. Elimi yüzümü yıkadım ve resmen annemin ağzıma ağzıma tıkıştırdığı kahvaltılıkları yiyip bitirdim..
Kendime daha çabuk gelmek için ılık bir duş aldım. Kalın gri eşofman takımımı giydim, annem saçlarımı kuruttu, tarayıp ördü… Babamın yanına geçtim sarılamadık ama karşılıklı oturup biraz sohbet ettik.
Annem;
“Sen iyileşince biz artık evimize gidelim kızım. Abin işbaşı yapacak, Cemre'nin okulu tatil henüz ama düzen kurulacak. Senin etrafın kalabalık Cemre yalnız sayılır. Gidelim ordaki ev bark hazırlıklarını tamamlayalım” deyince anında gözlerim doldu..
Bu ayrılığın olacağını bilmek başka yaşamak başka… Gözlerim dolunca
