กลับมาถึงบ้านยายตาบอดแล้ว น้าบ้านข้าง ๆ ที่มาช่วยดูแลยายอาสาเอาปลาไปทำให้ เด็ก ๆ จะได้เอามาทำกับข้าว
“งั้นเด็ก ๆ ไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้ากันเลยนะ” เขมิกาเอ่ยขึ้นมา มะลิก็เลยพาน้อง ๆ ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ส่วนเขมิกาเดินตามน้าไปที่บ้านเพื่อที่จะคืนคันเบ็ดและขอยืมเสื้อผ้ามาเปลี่ยน
“นี่ชุดคุณค่ะ เปลี่ยนชุดนี้ไปก่อนนะคะแล้วค่อยเอามาคืนเขาค่ะ” เขมิกายืมมาเผื่อคาร์เตอร์ด้วย
หนุ่มฝรั่งรับชุดไป ชุดนี้เป็นชุดพื้นบ้าน ปกติเขาไม่ชอบใส่แต่ครั้งนี้ปฏิเสธไม่ได้ เขาไม่อยากอยู่แบบเปียก ๆ
ชายหนุ่มเอาเข้าไปเปลี่ยนในห้องน้ำหลังจากที่เด็ก ๆ ออกมาแล้ว เขารู้สึกประหม่าหลังจากที่ได้สวมเข้ากับตัวจนแทบไม่กล้าก้าวขาออกมา
“ครั้งเดียวพอเลย” ชายหนุ่มบ่นพึมพำ มองออกมาที่หน้าบ้านก็เห็นเขมิกากำลังดูโทรศัพท์แล้วกระโดดโลดเต้นออกอาการดีใจ
“ดีใจอะไร” เขาเอ่ยออกมาด้วยความสงสัย คิ้วหนาย่นเข้าหากันเป็นปม
“พี่พะแนงชอบตัวเลข
