“พี่พะแนงจ๊ะ” มะลิเดินมานั่งข้าง ๆ พะแนง
“ว่าไง” เขมิกาหันไปยิ้มให้กับมะลิที่เรียกเธอแต่กลับอ้ำอึ้งไม่กล้าพูดออกมา
“มีอะไรหรือเปล่า” เขมิกาถามบอลเด็กชายคนเดียวของบ้านเพราะเห็นมีสีหน้าอ้ำอึ้งเหมือนกับมะลิที่เป็นพี่สาว
“ครูแก้วน้องสาวของพี่พะแนงโดนครูใหญ่ดุด้วยจ้ะ”
“ดุเรื่องอะไรเหรอ” เขมิกาถามเด็กคนโตกลับไปพลางเช็ดคราบน้ำตาบนใบหน้าของตนเอง
“ก็ครูแก้วเอาแต่เล่นเฟซเล่นติ๊กต็อกจ้ะ ครูใหญ่ว่ามาหลายรอบแล้ว”
“แล้วครูแก้วก็ไม่ค่อยสนใจนักเรียนเลย ไม่เหมือนครูคนอื่น” บอลเอ่ยขึ้นมาต่อจากพี่สาวของเขา ส่วนชบาน้องคนเล็กนั่งมองตาแป๋วเพราะยังไม่ค่อยเข้าใจที่พี่ ๆ คุยกัน
เขมิกาถอนหายใจออกมา เธอไม่เคยรู้เลยว่าน้องสาวจะไม่สนใจงานที่ทำจนโดนครูใหญ่ตำหนิ เธอจะดุหรือสอนอะไรก็ไม่เคยฟัง ไม่งั้นก็คงไม่เอาเปรียบเธอบ่อย ๆ แบบนี้
นพนภาร้องไห้ออกมาเพราะคืนนี้ลูกสาวของตนไม่ได้นอนอยู่ที่บ้านอย่างทุกวัน ถึงจะรู้ว่
